Het zou een prachtige dag worden en tevens zou de 100ste geboortedag van koninging Juliana worden gevierd met een groot defilé. Het mocht allemaal niet zo zijn, 10 voor 12 reed de open wagen met de koninklijke familie richting Paleis het Loo en tegelijkertijd reed een zwarte Suzuki Swift met hoge snelheid door het dranghek met achterlating van vele gewonden (bij nader inzien 4 doden, 5 zwaargewonden en 8 lichtgewonden) tegen het monument de Naald in Apeldoorn, de auto was door eerdere schade onbestuurbaar geworden en anders was het de auto van de koninklijke familie geworden of de rijen mensen die achter de Naald stonden. De echte feiten waarom de man uit Huissen dit deed is nog niet bekend en het zal binnenkort wel duidelijk worden waarom deze man dit op zijn geweten wilde nemen. Veel meer wil ik er niet van zeggen, want net als heel veel andere mensen gaan mijn gedachten nu uit naar de slachtoffers, (vrouwen, kinderen en mannen), de familieleden en omstanders die dit vreselijke gebeuren van dichtbij hebben meegemaakt. Er zullen nog veel politieke debatten worden gevoerd, maar Nederland is weer een stuk vrijheid kwijtgeraakt, het is nu bewezen dat het uiterst makkelijk is om een aanslag te plegen op de koninklijke familie en dit is een zwarte bladzijde voor de monarchie. Koninginnedag zal nooit meer worden wat het altijd was, een open en vrij feest. Mij rest niets meer dan kaarsjes te branden voor allen die hieronder lijden en alle betrokkenen heel veel sterkte te wensen.

 

De laatste 14 dagen had ik telkens storingen en foutmeldingen van internet en eerst maar denken dat mijn computer het had begeven, meestal belt de buurman wel of ik internet heb maar daar hoorde ik niets van dus denk je meteen het ergste, gister was het helemaal mis en de telefoon had ik niet geprobeerd en ja hoor beide buren kwamen naar buiten en die hadden ook geen telefoon, even geprobeerd die deed het bij mij ook niet dus was ik toch wel blij bij hen was het ook de zoveelste storing, ergens maar een geluk en ook weer niet want vandaag was de helse machine zo traag dat ik minsten 10 minuten nodig had om een reactie te plaatsen. Ik hoop van harte dat het morgen allemaal wat sneller gaat en dan zal ik mijn wekelijkse logje plaatsen, nu alleen de weekendwens ook aparte wensen kan ik niet versturen omdat het veel te lang duurt om op de spaces te komen. Iedereen die een wens in mijn gastenboek heeft gezet van harte dank en ik zal het weer goed maken, al zou UPC dat eigenlijk moeten doen maar hun naam is waarschijnlijk HAAS en ze weten nergens van! Vandaag was ik oppasmoeder voor twee hondenkinderen het zijn schatten van dieren, maar zo’n klein Yorkie is toch wat handiger als je een lage salontafel hebt, die twee zwiepstaarten waren moeilijk in bedwang te houden als ze dachten dat er gevaar dreigde…….wordt vervolgd!

Hallo is er ook een mooie dame die mij wil kussen, ik heb genoeg van al dat water! Ik zal mooi zingen, want dat doe ik nu ook.

Iedereen heeft altijd zijn/haar mond open over eerlijk zijn tegen elkaar, maar in het gewone leven is dat onmogelijk, voordat ik daar wat over ga zeggen eerst…………

Één van de eerste dingen die je wordt geleerd in het leven is dat je altijd eerlijk moet zijn en daar begint het geduvel dan al mee. Een klein nichtje van mij die inmiddels natuurlijk allang volwassen is werd ook regelmatig voorgehouden dat ze altijd eerlijk moest zijn, toen er een keer een buurvrouw bij mijn oom en tante op visite was, speelde dat nichtje kiekeboe en dook onder de rok van de buurvrouw, ze kwam er met een rood snuitje onderuit en zei hartgrondig “Bah buufouw stinkt naar vissie”. Dat heeft dat kleine eerlijke ding dus geweten, buurvrouw vond het kind slecht opgevoed is vertrokken en wat ik me ervan herinner is het nooit meer goed gekomen. Zelf ben ik katholiek opgevoed en ook ik moest altijd eerlijk zijn, mijn grootmoeder was daar altijd erg streng in, ik moest biechten en of iemand het nu geloven wil of niet, ik had de hele week echt niets verkeerds gedaan, dat nam mijnheer pastoor niet want dat kon niet en hoe ik ook bleef proberen hem er van te overtuigen dat ik ècht niets verkeerds had gedaan dat kon ik de beste man niet aan z’n verstand fietsen, ik heb toen maar gelogen en gezegd dat ik een dubbeltje uit mijn oma’s portemonnee had gestolen, mijn ziel was gered na het bidden van de nodige onzevaders en weesgegroetjes, maar mijn vertrouwen in de eerlijkheid van de mensen was toen al aardig aan het krimpen. Om het verhaal niet te saai te maken zet ik foto’s van de laatste weken neer omdat ik zo intens van de lente geniet en dat is eerlijk waar!

Een prachtige kleur Helleborus (purpurascens) in de zon.

Dan komt de tijd dat je nog vroeg naar bed moet, maar eigenlijk nog wel even buiten wilt spelen als het zomer is en wat wordt je dan, juist oneerlijk. Ik ging altijd als eerste naar mijn oma en vertelde dat alle anderen tot 8 uur buiten mochten blijven en of ik dat ook mocht, tsja als ze allemaal mogen dan mag jij dat ook, mooi dat verhaal vertelde we dus aan alle andere ouders en dan mocht het ineens van iedereen, ouders willen elkaar natuurlijk niet afvallen. Zo sluipt dat er langzaam in, kleine leugentjes die natuurlijk niets voorstellen maar ook geen blijk geven van eerlijkheid.

Bloeiend Gevlekt longkruid (Pulmonaria officinalis).

Wie nu zegt “ik lieg nooit” daarvan kan ik alleen maar zeggen “dat lieg je”, want iedereen liegt. Liegen of onwaarheden zeggen is voor jezelf niet altijd prettig of goed, maar kan je tegen een vriendin zeggen die ontzettend trots is op haar nieuwe jurk “Mijn help wat vind ik dat een lelijk ding?” Natuurlijk niet want dan is de vriendschap snel over. Je hebt bij iemand gegeten en het is er met moeite ingegaan en de gastvrouw zegt “En, lekker gegeten?” Kan je dan zeggen “nou eerlijk gezegd was ik blij dat ik het op had?” Ook al niet. Zo zijn er duizend en één kleine leugentjes om bestwil. En zo gaat het van kwaad tot erger, want we worden ook gedwongen om oneerlijk te zijn.

Mijn rijkbloeiende Sneeuwbal (Viburnum burkwooddii)

De laatste jaren ben ik het vrij gewoon gaan vinden om mijn eerlijke mening te geven of een eerlijk antwoord op een vraag, wordt dat in dank afgenomen? Nee dus, het is zelfs zo dat eerlijkheid tegenwoordig onmiddellijk afgestraft wordt, het wie, wat en hoe laat ik in het midden want namen noemen daar ben ik dan net weer te oneerlijk voor of laat ik het maar voorzichtig noemen. Vraagt iemand hoe het met je gaat en je zit echt niet goed in je vel zeg dan maar “best”, doe je dat niet en zou je zeggen hoe je je voelt dan ben je binnen de kortst mogelijke tijd een zeikerd die altijd wat heeft! Ook een huwelijk van 44 jaar heeft beslist veel narigheid gehad, maar als je partner is overleden dan is het de beste man/vrouw die er bestond, jammer genoeg ben ik niet zo dat ik van de doden niets dan goeds zeg, maar het wordt ook dan niet in dank afgenomen en ze vinden je meteen koud en harteloos, hoezo? Het gemis blijft er hetzelfde om en zelfs het mopperen mis je, maar moet je dan altijd overal over liegen? Het antwoord is simpel JA.

Magnolia (soulangeana) vaak de tulpenboom genoemd wat falikant mis is, de beverboom is de juiste volksnaam. De magnolia is er in ± 220 soorten en is waarschijnlijk al meer dan 100 miljoen jaar oud. In china, Japan en Noord-Amerika groeien de bomen in bossen en langs rivieroevers. De boom stond symbool voor reinheid.

Wil je je vrienden, vriendinnen, familie en kennissen houden (waar dan ook) spreek nooit de volle waarheid en al is het je als kind dan nog zo goed voorgehouden om altijd EERLIJK te zijn, de opvoeders zelf logen ook. Echt eerlijk zijn in- en tegen iedereen is onmogelijk en mag niet al wil je het nog zo graag. Zelf ben ik er met schade en schande achter gekomen, het is jammer maar eerlijkheid loont niet het wordt afgestraft! Zelfs een discussie in alle eerlijkheid is niet mogelijk, want voor je het weet is de discussie verzandt in een onaangename woordenwisseling. Wie echt helemaal eerlijk wil zijn, moet nu naar een onbewoond eiland vertrekken en voor de rest van zijn/haar leven alleen blijven, de leugen regeert, Amen. Er zijn hier op spaces een paar mensen die echt eerlijk zijn en dat vind ik bijzonder fijn, ze weten zelf wel wie ik bedoel, want ik heb het ze gezegd.

Een close-up van de bloemen van de Magnolia (soulangeana).

Woensdag 1 april j.l. was geen grapjesdag maar een bijzonder leuke dag, ik ben naar Exloo gegaan om er een gezellige dag door te brengen bij zoon Geert, schoondochter Iris en kleindochter Sanne. Wat natuurlijk ook leuk was, die dag begon de slangententoonstelling in Kabouterland van 1 april tot 30 september zijn daar zo’n 35 soorten slangen en andere vreemdsoortige diertjes mèt poten te zien, de accu van mijn camera’tje was dus opgeladen voor alles wat daar weer was te beleven. Na gezellig te hebben koffie gedronken op het terras van Kabouterland en een portie poffertjes te hebben genuttigd zijn Geert en ik allereerst naar de slangen gegaan, nu weet iedereen dat het behoorlijk lastig is om foto’s te nemen van dieren achter glas met overal lichtbakken, dus niet te streng zijn gewoon even een paar dieren bekijken, het zijn allemaal wurgslangen en dus niet giftig maar bijten kunnen ze wel dus eerst moest het zo maar even. De namen van de dames en heren ben ik vergeten maar hieronder ligt geloof ik een Python.

 

Dit is een Pseudo Koraalslang, jammer van de lichtvlek maar ik heb mijn best gedaan!

De naam van deze tante of oom weet ik niet, maar het zag er indrukwekkend uit.

Deze varaan (of ander soort viervoeter) zie ik persoonlijk toch liever!

Toen Geert en ik de slangen en andere dieren hadden bekeken zijn we weer naar het terras gegaan om met z’n allen koffie te gaan drinken. Sanne en het dochtertje (Vera) van de zus van Iris voorzien van snoepgoed wat er prima in ging en dat ook héél erg mmmmmm was volgens de dames, ach ja soms heb je in Buitenpost toch nog dingen die ze in Exloo niet hebben en zo vaak kom ik nu ook weer niet in Exloo en met lege handen aankomen is overigens niet mijn pakkie An(n). Geert en Iris hadden het nog even druk met werkzaamheden, waaronder het vangen van een pisnijdige Kookaburra ook wel lachvogel genoemd, de vogel is de grootste soort ijsvogel en leeft in Australië en natuurlijk ook in Kabouterland waar het lachen niet van de lucht is, tenzij er een verhuizing aankomt dat lukt niet zonder theedoeken want bijten en pikken kunnen ze heel goed.

Soms ben ik toch wel verstandig, ik heb het vangen maar aan Geert en Iris overgelaten

Na de verhuizing ben ik zelf maar lekker Kabouterland ingegaan, de kikkers zongen allemaal een liefdeslied, de Kookaburra zat weer te lachen en overal bloeide de bloemetjes en dat is toch genieten met het zonnetje er af en toe goed bij. Wat ik toch wel heb gemerkt is dat ook dood riet verradelijk glad kan zijn, ik kon me nog net aan een tak vastgrijpen anders had ik tussen de kikkers gelegen en dat was nog geen ramp geweest maar dat had mijn camera vast niet overleefd dus voortaan niet meer op dood riet proberen de kwakers op de foto te zetten of lieslaarzen aantrekken dat is natuurlijk ook een optie.

De kikker zag het wel zitten een vriendin erbij.

Het worden op deze manier wel erg veel foto’s, dus houden jullie er een paar tegoed nog wel even een foto van kleindochter Sanne links en Vera rechts boven op de bank, oma is rechtvaardig en best wel lief maar ze heeft de tijd dus als kleine meisjes rare gezichten gaan trekken wacht ze gewoon een poosje en dan komen ze ook niet weg!

Sanne                                                                                                                 Vera

Toen ik thuis kwam na een heerlijke dag had ik een mailtje van Hennie v.d. Sluis uit Alkmaar dat de pups waren geboren, dat is nog eens leuk thuiskomen. Een paar dagen later kreeg ik al foto’s van haar en op onderstaande foto’s waren de pups nèt allemaal geboren ergens hiertussen ligt dus Mandy McDunn van Zikiri.

Nog een foto van de pups toen ze vijf dagen oud waren. Moedertje Quinta heeft wel wat, maar het gaat allemaal prima!

Een teefje van 5 dagen oud en inmiddels zullen de oogjes al wel open zijn.

Omdat het bijna morgen de eerste paasdag is, toch nog maar even een foto van een Passiflora die ik gister gemaakt heb bij een bloemist in Buitenpost, arme man de plantjes koop ik bij de Aldi.

En omdat het er nu eenmaal bovenstaat nog twee lentefoto’s uit Buitenpost.

  

Uitgelachen? Laat ik jullie dan wel vertellen dat het niet meevalt om zo’n knaap over te nemen als mijnheer/mevrouw bijten wil! Deze foto’s zijn gemaakt door Iris. Prettige paas of vrije dagen allemaal!

Ahem, goedemiddag allen even een huishoudelijke mededeling:

was het gister even zomer, nu kijk ik uit op een kletsnatte tuin ergo een Goede Vrijdag was het zeker, en voor de paasdagen wordt ook mooi weer voorspeld, maar kijk uit voorspellen is iets anders dan de absolute waarheid, het is koffiedik kijken hoeveel geld er ook wordt besteed aan het voorspellen van het weer de natuur regelt dat nog altijd zelf. Ook een wens is maar een wens en niet helemaal betrouwbaar. Alle space-maatjes hebben een persoonlijke wens van mij ontvangen, van wie ik het e-mail adres had heeft een e-card gekregen en de anderen een lente-foto, edoch wat ziet mijn speurend oog? De volgende personen hebben nog niet in hun mailbox gekeken en hebben dus niets gekregen, geloof me als ik zeg dat het nog een heel werk was aangezien mijn computer weer eens besloot er mee te stoppen en ik door vriend Jerry weer uit de brand ben geholpen, zijn alle wensen op tijd verzonden. Neem het mij dus niet kwalijk als iemand denkt niets gekregen te hebben, want niemand is overgeslagen. De volgende vriendinnen en vrienden dienen dus nog even hun mailbox te checken; Benona, Gerd, Liny, Marion voor vrienden Mazza, John + Rene, Cees v.d. Panne, Gerrit en Elly, Marc/Wolfje, Els Mussche en John/Johnston.

Zelf ga ik géén paaseieren schilderen maar heb besloten inplaats daarvan mijn haar maar eens een kleurtje te geven, om precies te zijn warm bruin/rood en bij alle paaskuikentjes en gele bloemen staat dat beter dus ook fleuriger, als de zon er nu ook nog bij komt zit ik gebakken misschien dat ik morgen toch nog overga tot het koken van twee eieren die ik helemaal alleen ga opeten, het wordt geen dure toestand want ontbijten doe ik nog steeds met vitaminen en een banaan. Tegen de avond ga ik iets vertellen over mijn bezoek aan de slangententoonstelling, het verloop van de geboorte van Mandy McDunn van Zikiri en zal ik nog wat lentefoto’s plaatsen. Degenen die pasen echt vieren zullen zich wel vinden in de paaswens en zij die het alleen maar heerlijk vinden om vrije dagen te hebben nemen het maar voor lief.

Tijdens het ploeteren in de tuin die ieder jaar groter lijkt te worden en het zevenblad (dat ellendige onkruid) lijkt wel al vaker en meer tevoorschijn te komen, ben ik tenminste zover gevorderd dat hier en daar een mooi onkruidvrij hoekje te zien is, waar ik vroeger mijn hand niet voor omdraaide wordt het me nu draaierig voor m’n ogen, ben ik al zo oud? Welnee, maar wat kan je het merken dat je dik over de 65 bent. De Budlea’s zijn gelukkig ook gesnoeid, maar toen ik de groene container van achter moest halen zuchtte ik diep, de achterdeur van de schutting kan niet meer gewoon open, het kan nog wel maar het is een heel karwei, omdat de deur opgetild moet worden. Toen ik alle takken en het verwijderde onkruid in de container had gedeponeerd was mijn energie helemaal op en heb ik behoorlijk pijn in mijn linkerknie, rechterschouder en rug. De container staat nu voor mijn raam en Joost mag weten waar ik dat onding anders moet laten nu de gemeente van mijn mooie stoepje een modderpoel heeft gemaakt omdat het van hun was, mijn buurman heeft een rugkwaal en is 89 jaar en moet vaak uit de auto in de modder stappen, ze zijn er al vaak achteraan geweest, maar laat maar martelen die oudjes, jakkes wat zitten mensen toch ellendig in elkaar, was het nu zo erg geweest als de stoepjes waren gebleven? Helemaal niet want rozen zie ik nog niet aan die miezerige takjes komen, want ze zijn wel zo zuinig geweest om de minste soort die er bestaat te planten. Ook lopen de folderbezorgers er doorheen die waren ook gewend aan een stoep.

Nu is reuma een rotkwaal, en het is gelukkig geen chronische maar artritis, waar ik een reuma-ontsteking heb gehad gaat de boel toch vergroeien en dat geeft behoorlijk veel pijn, ik wil niet klagen want er zijn mensen die heel wat meer ellende hebben dan ik, maar ik haat het soms dat ik wel wil maar gewoon niet kan. Gelukkig dat er meer spacemaatjes zijn die tegenwoordig telkens moe zijn, dus dat zal dan wel voorjaarsmoeheid zijn  maar het idee om héél oud en afhankelijk te worden zit me soms toch niet lekker. Het is maar goed dat niemand me kan horen want tegen mezelf mag ik klagen en voor de rest gaat alles prima! Naar een bejaardentehuis o.i.d. wil ik absoluut niet, zorg is er wel ook wel voor de tuin e.d. maar dat kost tegenwoordig teveel geld, dus lieve, beste, brave ministers ik weet dat er bezuinigd moet worden, maar kunnen jullie niet een wet instellen dat mensen met een A.O.W. zonder pensioen hulp voor een paar uur in de week kunnen krijgen voor heel weinig geld? Jullie willen toch graag dat iedereen zich zo lang mogelijk zelf redt? Dus als dat niet mogelijk is zorg dan wat beter voor de mensen die hun hele leven hard hebben gewerkt, door ze nu zelf eens een handje te helpen. Jammer dat ministers juist niet lief, best en braaf zijn voor de ouderen in de samenleving en dat het een keiharde IK maatschappij is geworden. Sorry lieve spacemaatjes morgen vertel ik een ander verhaal maar nu ben ik echt te moe en ga krakend en piepend door het huis.

Na een heerlijke dag in Exloo, zag ik een onbekend nummer op de telefoon en heb dan ook niet teruggebeld, waarschijnlijk een aanbieding van een leverancier voor goedkopere electriciteit en gas, maar ik ben al voorzien van gas, licht en waterleiding. Toen ik dus bij de post op de computer keek, stond er een mailtje bij van Hennie van der Sluis-Breuker, waarin stond dat ze mij een aantal keren had gebeld om me te feliciteren met de geboorte van Mandy McDunn van Zikiri. Iedereen die geduimd heeft hartelijk bedankt, het heeft geholpen en over 8 weken komt er hier weer een kleine dreumes de boel onveilig maken en mij gelukkig maken. Oké ik heb zo’n slang in Kabouterland in mijn handen gehad, maar dat vond ik toch echt niet zo geweldig dus wat zal ik blij zijn met zo’n warm wolbaaltje. Na de familie te hebben ingelicht vind ik dat iedereen die heeft meegeleefd dit toch even moet weten. Nogmaals hartelijk dank voor iedereen die heeft meegeleefd en veel liefs van Ann.

Wordt uiteraard vervolgd!