Terwijl hier de regen tegen de ramen klettert, en het meer herfst dan lente lijkt, kijk ik uit op een aantal hangende potten, één
daarvan is een aardbeienplant, die ijverig bezig is voor mijn beschuitjes wat lekkers klaar te maken. Jildou bedankt, ze smaken
heerlijk en er zitten er nog heel veel aan. 2e Pinksterdag (maandag 5 juni) was het in de middag heerlijk weer, 20 graden met
een koele wind. Ieder jaar is er dan hier in Buitenpost een rommelmarkt/braderie op het Majontsmaveld. Tegenwoordig moet ik
mezelf er van overtuigen of iets de moeite waard is om er heen te gaan, na drie keer nee en vier keer ja, toch maar een poosje
gaan kijken. De tijd dat iedereen wel wat nodig had is voorbij en zelf hoef ik echt geen rommel meer te kopen, nog genoeg om
op te ruimen. Het was ondanks dat het niet zo vroeg meer was gezellig druk op het Majontsmaveld.

Af en toe behoorlijk veel bewolking, maar nog steeds heerlijk weer voor snuffelaars.

Voor een hapje en even lekker zitten waren er terrasjes genoeg.

Het kleine draaimolentje stond er verlaten bij, maar de eigenaar hield de moed er in

Een mooie oude brandweerauto, waarschijnlijk afgedankt in Duitsland werd nu gebruikt als marktkraam, het zal wel moeten wennen
voor zo’n auto, geen vuur te bekennen.

Zo te zien mochten de poppen beren en kleren weer mee naar huis, knuffels en poppen zijn uit.

Ook deze mooie pop kreeg geen poppenmoedertje, ze ziet er ook verdrietig uit.

De visjes en kibbelingen gingen er wel gretig in, de visboer had een goede dag. Nog even de kraam met vruchten opgezocht, de
Hollandse aardbeien gingen helaas ook niet snel van hand tot hand, 4 voor € 5,—, maar ja als je alleen bent hoef je helemaal
geen vier dozen, dus vroeg ik de brave man wat één doosje moest kosten, de man begon vlijtig te rekenen en kwam er totaal
niet uit, voor rekenen had hij vast een onvoldoende op school. Na minstens 3 minuten wist hij het, 1 euro, dat ik in de lach
schoot begreep hij niet, maar ik heb de aardbeien wel eens duurder gehad.

Inmiddels bloeien de Eendagslelies – Hemerocallis en net als bij de eendagsvliegen leven ze maar één dag.

Voor wie in het bezit is van deze mooie bloemen een weetje, alle delen zijn eetbaar, volgens de berichten zijn de bloemen en
knoppen het lekkerst, ze zijn knapperig en zoet door de nectar die er in zit. In China en Japan, waar de plant oorspronkelijk
vandaan komt, wordt hij geteeld als voedselplant. De Chinezen leggen ze ook in met zout, maar gebruiken alles van de plant,
de wortels worden daar gekookt en van oude bladeren worden sandalen gemaakt. In salades kan je de bloemen rauw eten,
wel even de stampers verwijderen, die schijnen toch niet zo lekker te zijn. Ook kunnen de bloemen in pannenkoekenbeslag,
gevuld worden met ijs, of met een mengsel van roomkaas en bieslook. De knoppen kunnen geroerbakt worden om dienst te
doen als borrelhapje en in soep kunnen de knoppen ook heel goed verwerkt worden. Iedere dag verschijnen er bij mij nieuwe
bloemen, dus toch maar eens even proeven.

Bieslookbloempje – Allium schoenoprasum, de stengels zijn bij iedereen bekend, maar worden taai als de bloempjes bloeien.
Ook de bloempjes kunnen gegeten worden, en hebben een pittige frisse uiensmaak, ook erg leuk als garnering op een salade.
Die heb ik al wel geproefd, en ze smaken prima.

Ooit heb ik op deze site al eens uitgebreid over het nut van de paardenbloem (Taraxacum officinalis) geschreven, maar ook de
bloemen kunnen gekookt worden tot een honingachtige siroop en er kan jam van worden gemaakt. In Engeland is een traditionele
frisdrank waaraan deze siroop is toegevoegd. Voor koeien, schapen en geiten is de paardenbloem een medicijn tegen darm-
stoornissen, alleen daarom zouden alle koeien buiten moeten lopen.

Volgens de boeken zijn de bloemen eetbaar, maar ik raad het niet aan. Gewoon omdat ze zo mooi zijn de Iris –  Hemerocallis.
Tot slot een niet eetbare maar prachtige plant de geweldig bloeiende Bacopa – Sutera cordata. Deze plant wordt overigens
wel in de kruidengeneeskunde gebruikt als geheugenverbeteraar.

Bacopa behoort bij de weegbreefamilie en is inheems in Zuid-Afrika, maar dan als struik. Het is een echte alleskunner, als bodem-
bedekker, in potten, kuipen en hangmanden. De Bacopa is er in wit, blauw en roze en de stengels met bloemen hangen ver naar
beneden. De Latijnse naam Sutera cordata verwijst naar de Zwitserse plantprofessor Johann Rudolf Suter, “Cordata” verwijst
naar de hartvormige blaadjes. In India is deze plant mateloos populair, er worden daar allerlei goddelijke kwaliteiten
aan toegedicht. Zo ver ga ik niet, maar ben heel erg blij met de hanging baskes die ik voor mijn verjaardag heb gekregen,
Sonja bedankt, wat bloeit de Bacopa prachtig.

Inmiddels is het droog geworden, en de zon komt af en toe achter de wolken vandaan, iedereen een heel mooi
weekend gewenst.