Quote op de brief bij het bloemstuk dat door 27 forumleden van FilmTotaal uit medeleven en steun voor ons is bijeen gebracht, allemaal ook hier veel dank daarvoor en speciaal voor de initiatiefnemers Touchwood, Mark en Dr. Strangelove dat het nicknames zijn spreekt voor zich, deelnemers aan deze bijzonder mooie actie zijn: Mark, Ayciro, Ash, Creeper, Theodoor, Red, Kyrill Goosseff, hermit elephant, hadiederk, Cee van Lleef, Rooster, pietje012, JafJoe, Guido, El Chivo, Jacq, André van Helvoort, dragonspirit, Galerius, Rovo, Feoreunn, Patrob, Shine, Megalomaniac, PascalE, Dr. Strangelove en Touchwood. Rozen voor jullie waar Geert vorig jaar naar keek en ze zo mooi vond.
"Het leven op zichzelf is niets gewichtigs: ook alle dieren leven. Maar eervol, wijs en moedig sterven, dat is iets waarlijk groots. Met volkomen gemoedsrust van hier te scheiden, als eenmaal onvermijdelijk ons laatste uur nadert, daarin ligt iets verheven" Seneca, Romeins filosoof.
Lieve space vrienden, vriendinnen en bezoekers allereerst wil ik jullie heel veel dank zeggen voor alle lieve en mooie berichten, de afbeeldingen, kaarten en de aparte berichten die ik heb gekregen en waar ik heel veel steun aan heb gehad in een zware periode van vooral Geert maar ook van onze zoon en uiteraard toch ook voor mijzelf, het waren kaarsjes op een donker pad die ook ontstoken zijn op diverse spaces en zelfs echte kaarsjes die voor hem en ons hebben gebrand. De quote van Seneca is dan ook bijzonder van toepassing op hoe Geert de laatste maanden, volkomen helder, dapper, moedig, sterk en heel liefdevol van iedereen afscheid heeft genomen, hij wist het, zoon Geert wist het, Geert’s broer Harm wist het en ook ik wist dat het definitieve afscheid niet lang meer kon duren. Tot aan het eind had Geert de regie mede in handen, wat heel moeilijk was aangezien hij niet meer kon praten, maar hij heeft in 9 dagen meer geschreven dan in de rest van zijn leven. Ook zijn gevoel voor humor heeft hij tot het laatste uur behouden, toen ik hem zei dat hij nu wel lekker rustig in zou slapen, maar dat ik mijn koffiezetter kwijt was en de verhoudingen niet eens wist, schreef hij "5 scheppen op een volle pot en dan afgestreken scheppen" en toen lachte hij even, wetende dat ik dat best wist.
Voor zover je daarvan kan spreken was het einde mooi, Geert jr. en ik stonden ieder aan een kant van zijn bed en hielden elk een hand van Geert vast, hij had al heel vredig zijn ogen gesloten en kneep nog even in onze handen. 4 Minuten later was Geert begonnen aan zijn laatste reis en het was goed!
De Mieden waar Geert haast zijn hele leven iedere dag kwam.
De eerste strubbelingen begonnen de volgende dag, Geert was uit het MCL in Leeuwarden overgebracht naar de aula van Haersmahiem (bejaardentehuis) in Buitenpost, maar toen Geert jr. en ik daar kwamen om een foto van Geert neer te zetten was er geen sleutel, we hebben een verpleegster aangeklampt en die zou de deur wel opendoen maar wilde er niet bij zijn, we moesten maar gaan kijken of het hem was! Gelukkig wel dus, daarna heb ik geregeld dat een vrouwelijke bode om 7 uur ’s avonds een sleutel zou brengen die wij dan het weekend mochten gebruiken, er wilde nog een paar buren mee en toen de bode kwam met de sleutel mompelde ze een paar boze woorden, toen ik vroeg wat er was zei ze "de koeling staat niet aan", nog een geluk dat we er nog heen waren gegaan. De meeste lampen waren kapot, maar volgens iemand van Haersmahiem kwam maandag de klusjesman, het was er dus vrij donker, de bode heeft met haar man nog nieuwe gloeilampen aangebracht. Bedankt Minke Postma en echtgenoot (geen familie).
De rouwkaart (jammer genoeg onleesbaar) Geert op de veemarkt in Leeuwarden.
De uitvaart op dinsdag 27 mei j.l. ging in het begin ook al niet vlekkeloos, het bloemstuk van FilmTotaal was wég, dus eerst maar zorgen dat we om precies half één bij het gebouwtje "De Schakel" waren, de bode van DELA en de dragers waren keurig op tijd, maar de beheerder van De Schakel kwam een half uur later pas, zodat die arme kraaien een half uur hebben staan overleggen en wachten. Het bloemstuk lag daar gelukkig, maar wel op de tap het was waarschijnlijk een dorstig bloemstuk. Na de condoleances, waarbij ik heel veel mensen heb moeten troosten inplaats van andersom hadden de dragers toch wel het idee dat het halve uur ingehaald moest worden. Nu moet ik erbij zeggen dat het een enorm eind lopen was, ik had mijn verstand op nul gezet en mijn ogen op oneindig en liep net zo snel als de kraaien met haast, maar menigeen heeft onderweg moeten afhaken en moest per auto verder worden vervoerd. De teraardebestelling verliep zonder haken en ogen, alleen de ballon in de vorm van een paardje die Sanne nog opliet bleef in een boom hangen, waarop het kleine ding zei "geeft niet hoor oma, dan kan het paard beter op Pabi passen", Geert heeft een rustplaats die hij zelf uitgezocht zou hebben, onder de bomen waarin de vogels het hoogste lied zingen, daarna zijn we in gestrekte draf terug gegaan naar De Schakel.
Deze foto wil ik jullie toch niet onthouden. Stiekem gedaan dus niet scherp.
Na de eerste song "Try To Remember van Nana Mouskourie", heeft zoon Geert de brief die Touchwood van FilmTotaal zo prachtig had opgesteld voorgelezen, daarna werd "The French Song van Lucille Star" gedraaid, ook een lievelingsnummer van Geert en toen heb ik behoorlijk zitten huilen, we hadden er zo ontzettend vaak samen naar geluisterd. Geert jr. heeft toen bijzonder mooi gesproken waarin hij o.a. schetste dat er twee Geerten waren, Geert Postma thuis en Zwarte Geert van de veemarkten die dan toch een heel andere man was, iedereen was ontroerd na de toespraak. Na het luisteren van "Me It Be van Enya" kwam de koffie enz. We hadden op zo’n 100 mensen gerekend, maar het waren er wel 200 en ik heb me dan ook maar een poosje teruggetrokken van het feestje. Jerry bedankt voor de muziek. Nogmaals wil ik iedereen van harte bedanken voor alle mooie en lieve steunbetuigingen en ik weet dat ik dit ook namens Geert doe, die zoals ik al eerder heb aangegeven altijd erg meeleefde met het space gebeuren. Ook wil onze zoon jullie allemaal hartelijk dank zeggen voor wat jullie hebben gedaan. Geert Postma, Zwarte Geert ook genoemd de Paardenfluisteraar leeft niet meer maar zal door velen nooit worden vergeten.
daar geloof ik dus helemaal niets van. Veel te veel regels en veel te veel geld dat aan de diverse strijkstokken blijft hangen. Heftig weekje al met al, dus voor nu….
zijn koperen horloge werd vlijtig gepoetst en aangezien hij zelfs onze schoenen verzoolde kregen mijn schoentjes er weer een laagje bij, het was nog lang geen mode maar ik liep al op plateauzolen en waarschijnlijk was ik dan ook de voorloopster van dit soort schoenen, in die tijd hadden we maar één paar schoenen, één jurk voor zondags en één voor in de week, het is haast niet meer voor te stellen, maar je wist niet beter en de vriendinnen hadden niet meer, op enkele na dan maar daar stoorde niemand zich aan. Terug naar 1 mei, ’s avonds was er in het Gulden Vlies een schouwburg in Alkmaar een groot feest van de Partij van de Arbeid, die in die tijd ook nog een échte arbeiderspartij was. Die dag is wat in de vergetelheid geraakt en nu viel het ook nog samen met Hemelvaartsdag. Nu is het 4 mei alweer herdenkingsdag, waarvan ik eigenlijk vind dat we stil moeten staan bij alle oorlogen en niet alleen bij W.O.II, het is eigenlijk nooit echt vrede geweest op de wereld dus die paar minuten even stil staan bij alles wat er gebeurd is en wat er nog aan de gang is vind ik zelf eigenlijk een must. 5 Mei bevrijdingsdag, 11 mei MOEDERDAG 
héél belangrijk voor kinderlijke moeders 
maar dan is het ook 1e Pinksterdag en na de 2e Pinksterdag neemt het gewone leven zijn gang weer. In ieder geval wordt er voor het weekend warm weer voorspeld en van een buitje zullen we niet smelten. 
Voor degene die moeten werken dit weekend, maak er ’s avonds nog wat van het is al weer lang licht en met overdag een graad of 19/20 is het buiten best nog lekker. Voor nu maar weer…
♣ WELKOM OP DE SITE VAN ANN ♣ 