De oogstdag en markt in en om de Kruidhof is tevens de laatste dag van het seizoen, soms heb je van die dagen dat je in
tweestrijd sta, zal ik wel, zal ik niet, in dit geval duurde het niet al te lang en ben ik naar de Kruidhof gegaan om alles weer
te bekijken en voor een lange periode afscheid te nemen van de Kruidhof, waar het altijd mooi is. Maandag 31 oktober
is het alweer Halloween, en dan moet er toch echt wat in huis zijn om dat te vieren, en daar is op de oogstdag genoeg voor
te koop, al moet ik zeggen dat ik me heb ingehouden.
Het was niet vroeg meer, maar op de valreep werd er nog flink wat ingeslagen.
In de grote kas was het nog aardig druk, het was hier kijken, proeven en kopen en er was zowaar een nieuw Fries bier
genaamd “Kâld Kletske Galjes”. In de Fryske Wâlden wil dat zoveel zeggen als – een lekker koud biertje, en in het
Nederlands kan het ook koude nattigheid betekenen. Het Burgumer (Bergumer) bier werd vorig jaar op 30 april
geïntroduceerd en is gebrouwen door Sytze Hoogstins uit Burgum, inmiddels wordt dit streekbier door anderen gebrouwen,
en is een groot succes. Het is een bier waar geen hop in zit, maar het kruid gagel (Fries Galjes), en er zijn al vele smaken,
maar nu ook wel mèt hop, in de handel.
Op een lege maag heb ik het maar niet geproefd, al zag het er mooi uit met eigen glazen en bierviltjes.
Kalebassen en pompoenen in overvloed.
En overal waren weer mooie herfststukjes gemaakt, altijd leuk om te zien.
Ook de bijen hadden hun best gedaan, te zien aan de hoeveelheden honing.
De Kweeappels waren nog niet geoogst, en er zijn nog heel veel bomen met vruchten.
Na de markt te hebben bekeken toch nog even afscheid van de Kruidhof zelf gaan nemen, het was er inmiddels stil.
Alles was nog groen, en ook in de tuinen waren overal herfststukjes geplaatst.
Er waren nog een paar kinderen in het Labyrint. Voor de mensen die niet weten waar al die stenen goed voor zijn, het
volgende: Het labyrint met zijn zeven, negen, tien of twaalf omlopen of windingen kan worden gezien als een plaats van
oriëntatie. Wie daarin binnengaat, is op weg naar zijn uiteindelijke bestemming, het midden, de kern van zijn wezen.
Men tracht binnen de afgesloten ruimte van het labyrint, dus in zichzelf, de verzoening tussen twee principes te vinden:
tussen het kruis van de aardse mens en de cirkel van de eeuwigheid. De weg in het labyrint leidt niet direct naar het
midden, maar volgt een maximale omweg. Aangezien mijn bestemming me inmiddels wel duidelijk is, heb ik de kinderen
maar mooi laten lopen.
Op verschillende plaatsen bloeide de o, zo giftige maar altijd bijzonder mooie Monnikskap – Aconitum nog volop.
Tussen het groen staat het Koepelhuisje, wat er precies wordt gedaan weet ik niet, maar binnen staan wel krukjes.
Hier en daar toch wat blad dat aan het kleuren is, maar ik heb dit jaar de pompoenen gevolgd en daar wat foto’s van.
Eerst de mooie bloemen,
Daarna de vruchtbeginsels,
Nog even en ze kunnen geplukt worden.
De grote Turkse Mutsen – Cucurbita maxima – blijven voor mij toch de mooiste kalebassen, een soort dat ook kan worden
gegeten, maar heel weinig vruchtvlees heeft.
Deze pompoenen staan klaar om er soep of iets anders van te maken.
Bij het sluiten van de markt heb ik een mooi herfststukje aangeschaft voor Halloween, dit na enig afdingen, want wat
dat betreft ben ik een echte Nederlandse Laat de geesten van de voorouders nu maar komen. Terug over de markt
lopend ben ik toch eindelijk gevallen voor een paling, want wat zagen ze er verleidelijk uit.
De nieuwe schijf van 5 geeft aan dat je minstens één keer per week vis moet eten, maar € 16,50 per pond is dus bij één paling gebleven, heerlijk en gezond, maar wel wat duur.
Mijn hart was na het nuttigen van deze lekkernij dus gerust, en ik stel voor aan Edith Schippers de paling maar in het basispakket van het ziekenfonds op te nemen, dat scheelt een stuk kosten bij de inmiddels vervloekte vergrijzing!
Theefabriek Houwerzijl, voormalige Gereformeerde-vrijgemaakte kerk en pastorie.
Het was een prachtige middag, 20 graden met heel veel zon, en meteen de laatste dag van deze week dat het weer zo mooi was, zoon Geert had een verrassing voor mij, we gingen om een Hightea naar Houwerzijl, en als ik iets lekker en gezellig vind dan is het dat wel. In het voorjaar van 1989 vertelde Jeroen van Inkel in zijn radioprogramma dat er een wedstrijd was met als hoofdprijs een kerk in Houwerzijl, het is een klein dorp in Noordwest-Groningen, en de kerk werd verkocht voor het symbolische bedrag van 1 ouderwetse gulden. Wèl moest de kerk gebruikt gaan worden om er een toeristisch-recreatief bedrijf van te maken. Twee ex-studenten uit Groningen hadden de uitzending gehoord en ze waren al lang bezig met het plan om een boerderijtje of theeschenkerij te beginnen. Ze maakten een plan en hebben dat opgestuurd naar de commissie. Na een half jaar kwamen ze als eerste van de ruim 80 inzendingen als winnaars uit de bus, het zou een unieke Theefabriek worden en in 1990 opende de Theefabriek voor het eerst haar deuren. Mede door het unieke concept en de grote belangstelling van de media is het een groot succes geworden, en uitgebreid tot theegroothandel, museum, theewinkel, theeschenkerij, theepostorderbedrijf en een tea catering bedrijf. Wie gaat er mee een rondje maken in dit voor liefhebbers van thee, een prachtige omgeving, en de mooi aangelegde terrassen? Ik heb er in ieder geval van genoten.
Het water voor de vijver komt uiteraard uit een theepot
De Theefabriek aan de zijkant.
Het vijvertje met prachtige waterlelies.
Een stukje van de tuinen.
Een gedeelte van het restaurant, hierboven is nog een gedeelte, en ook na het beklimmen van 42 traptreden is er de Torenkamer, waar vanaf 2 personen de Torenhoge Tea wordt geserveerd, er is daar een klokkentouw voor de room- service en een prachtig uitzicht.
Wandschildering “De Theeplukkers”.
Overal staan enorme theepotten als decoratie.
Buiten zitten onder grote oude bomen is heerlijk, maar de wespen zijn er ook, en dan zit je niet rustig!
Zoveel te zien en om op de foto te zetten, dan ben je je zoon wel eens even kwijt
Wat waren ze heerlijk, de sandwiches waren al verorberd.
Een High tea is natuurlijk niets zonder thee, en we waren voor de Cubaanse thee (één van de 300 theesoorten) gegaan een echte aanrader en makkelijk te maken. Gewoon thee zetten, zoeten met honing, een scheut rum erin en voorzien van een kaneelstokje, in Cuba weten ze wel wat lekker is!
THEELEGENDES:
China: De oorsprong van het theedrinken is niet te achterhalen, maar de legende uit China vertelt het volgende, Op een dag zo’n 5000 jaar voor Chr. (sommige legenden hebben het over 2750 jaar voor Chr.) kookte keizer Shennong in het bos een ketel water, plotseling begon het water heerlijk te geuren, zonder dat hij het had gemerkt waren er een aantal blaadjes in het water terecht gekomen en wel van de theeboom. Shennong was een goede keizer en maakte zijn volk deelgenoot van zijn ontdekking, en zo verspreidde deze heerlijke drank zich langzaam maar zeker over de hele wereld.
Japan: De boeddhistische monnik Bodhidharma had zich voorgenomen om zeven jaar onafgebroken te mediteren. Tijdens zijn meditatie viel hij echter in slaap, toen hij wakker werd was hij ontzettend kwaad op zichzelf, hij sneed zijn oogleden af en wierp ze weg. Op de plaats waar ze terechtkwamen kwam echter een prachtige plant, met bladeren in de vorm van oogleden. Bodhidharma plukte enkele bladeren en begon er op te kauwen, de uitwerking was verrassend, de sappen versterkten hem en verjoegen de slaap, de bladeren kwamen van de plant die we nu kennen als de theeboom.
Muurschildering van de monnik.
Het was nog steeds heerlijk weer, en we zijn verder gegaan naar een terras in Houwerzijl (in Groningen zeggen ze Houwerziel) Het is een plaatsje in de gemeente De Marne in de provincie Groningen, het dorp telt ruim 250 inwoners, dus in de winter zal het er wel heel erg rustig zijn. Het dorp is genoemd naar de Houw, een buurt onder Ulrum en de oudste sluis van Hunsingo (1350). Daarmee werd het water tot 1728 van het Vlakkeriet op het Reitdiep geloosd. Niet ver er vandaan lag de oude nederzetting Vliedorp. Op de kerkwierde (Ol Weem) ligt alleen nog een kerkhof. Er heeft ook een middeleeuwse kerk gestaan die tot 1695 in gebruik is geweest. Het dorp hoorde historisch kerkelijk bij (het verdwenen Vliedorp) Dat was ook de reden waarom oorspronkelijk het kerkhof 2 kilometer buiten het dorp lag. Als het pad naar Vliedorp door overvloedige regen slecht begaanbaar was, dan ging men per boot over de Houwerzijlstervaart naar het kerkhof. Later behoorde het dorp kerkelijk bij Niekerk. Het kerkpad naar dit dorp is nog steeds aanwezig. In 1862 werd in het dorp een Gereformeerde kerk gebouwd die in 1953 een Gereformeerd-vrijgemaakte kerk werd. En nu is het dus de Theefabriek. Nog even een kijkje naar een prachtig stukje Houwerzijl.
Op het terras was het heerlijk om te kijken naar alles eromheen.
Langs de waterkant.
Bootjes kijken vanaf het terras.
De Groninger vlag in top!
Een standbeeld van een nettenboeter mag niet ontbreken.
En mochten er nog mensen zijn die nog meer vragen over thee hebben, dan kan deze wijze man jullie er alles over vertellen. Hij woont in de Theefabriek en heeft het er naar zijn zin.
Vandaag is het ronduit herfstig, dus de volgende keer een zonnig zomers bloemen blogje.
Het is alweer herfst en bijna Halloween en wat is dat feest zonder pompoenen en kalebassen, vooral kinderen (uiteraard geholpen door hun ouders) maken er prachtige lampionnen van en uitgesneden kunnen ze mooi dienen als lantaarn die daarna weer gebruikt kan worden voor het Sint Maarten lopen. Dit jaar ben ik telkens op stap gegaan om het fenomeen eens vanaf het begin vast te leggen met de trouwe Coolpix. Het woord pompoen is afgeleid van het Latijnse woord pepon, wat door de zon gerijpt betekend. Er zijn heel veel soorten pompoenen en kalebassen en samen met de meloen, komkommer en de fles kalebas behoren ze tot de cucurbitacea oftewel de komkommerachtigen.
Het begin, de bloem van de kalebas (squash)
Pompoenen (er zijn een dozijn soorten van het geslacht Cucurbita) werden in Midden- en Zuid-Amerika al tussen 9000 en 7000 jaar v. Chr. verbouwd en al eeuwen geleden gebruikten de Indianen pompoenen bij hun dagelijkse voeding. De Indianen droogden stroken pompoen en daar vlochten ze matten van, ook roosterden ze stroken pompoen op een open vuur en aten ze daarna op. Toen de blanke kolonisten in Amerika kwamen zagen zij deze pompoenen en besloten toen dat ze ze ook gingen eten wat heel verstandig was en in de 16e eeuw werd de pompoen voor het eerst in Europa gekweekt. Nu komen ze voor in alle warme en gematigde streken van de wereld.
Terwijl de knoppen en bloemen doorgaan met uitkomen is er toch al een kleine kalebas die er het eerst wilde zijn
Er zijn veel gerechten waarin de pompoenpuree wordt verwerkt, zoals pompoensoep, pompoentaart, pompoencurry en pompoenbrood maar ook de zaden die oliehoudend zijn worden geroosterd en en gegeten. Naast de zaden zijn ook de jonge steeltoppen en de pompoenbloem eetbaar en wordt in b.v. Mexico dikwijls gebruikt als decoratie en garnering van gerechten, de pompoenbloem kan gevuld worden of er kan een deeglaagje om aangebracht worden en kan dan gefrituurd worden. Pompoenzaden zijn ook bijzonder gezond voor het menselijk lichaam, ze zitten vol koolhydraten, aminozuren, onverzadigde vetzuren, heel veel eiwitten en de belangrijke stoffen ijzer, zink, calcium, magnesium, vitaminen B, C, D, E en K. En net zoals bij de wortels zit er in de pompoen caroteen dus heel goed voor de ogen.
Een ander exemplaar groeit al flink
De reuzenpompoen (Cucurbita maxima) kan een omvang bereiken van meer dan een meter en kan dan wel 70 kg. wegen. De stengels kunnen een lengte van 10 meter bereiken, dus niet bepaald een gewas om in een klein tuintje te kweken. Vaak wordt de vrucht gebruikt als sier voor in huis en zelfs op tentoonstellingen en blijft indien gekoeld bewaard maandenlang goed. Het vruchtvlees is ook bijzonder goed geschikt voor baby’s en kleine kinderen, omdat het vruchtvlees zoetig is eten kinderen het graag en in de oude Engelse kruidenboeken wordt zelfs aanbevolen kinderen met een oogafwijking gekookte en fijn gemalen winterpompoen te laten eten. Er zijn heel veel recepten voor het bereiden van maaltijden met de pompoen maar voor de volwassenen is het raadzaam er een pittige soep van te maken met een peper, gember, paprika e.d.
Reuzenpompoen – (Cucurbita maxima) deze grote jongen is een kruiwagen vol, het begon net te regenen maar deze enorme pompoen moest toch even op de foto.
Kalebas (squash) is de verzamelnaam voor een flink aantal aan elkaar verwante gewassen, zoals pompoen, flespompoen, fleskalebas en courgette (zucchini). Het woord kalebas is van Perzische oorsprong. Kalebassen worden veelal gebruikt als decoratie en ook worden ze gedroogd en dan is de schaal vrij hard waardoor de uitgeholde vrucht dienst kan doen als gebruiksvoorwerp en ook versierd kan worden door ze te graveren, zo kan er van alles van gemaakt worden en het is nog leuk werk ook.
Kalebassen zijn een belangrijk element in de Marron samenleving (Marrons zijn gevluchte West-Afrikaanse slaven die in stamverband in de oerwouden van Suriname zijn gaan leven en hun afstammelingen) Deze Marrons maken van de kalebassen bewaarbakjes, kommetjes, bekers, lepels, kruiken en spanen, vaak worden ze versierd en de weinig gedecoreerde kommen worden gebruikt om rijst mee te wassen en voor ritueel gebruik.
Dit soort pompoenen heten Turkse Muts en zijn als decoratie bijzonder mooi van vorm en kleuren
Vaak wordt er gevraagd wat het verschil nu eigenlijk is tussen de kalebas en de pompoen en dan is het antwoord, de kleintjes zijn kalebassen en de grote zijn pompoenen, ik vind het zelf nog steeds moeilijk
HALLOWEEN en de Jack O’Lantern
Wereldwijd hoort de uitgesneden pompoen bij Halloween maar de naam van deze lantaarn met de enge uitgesneden gezichten is minder bekend alhoewel vooral in Amerika juist deze naam wel wordt gehanteerd. Het maken van de Jack O’Lanterns stamt uit Ierland en oorspronkelijk gebruikten de Ieren knollen om er lantaarns van te maken. Geëmigreerde Ieren ontdekten de pompoen en gingen die toen gebruiken omdat ze er veel geschikter voor waren dan knollen.
Er zijn heel veel verhalen over de oorsprong van de lantaarn maar de bekendste is toch nog steeds het verhaal van de smid Jack. Jack was een dronkaard, vechtersbaas en er was niet veel goeds aan hem. Op een avond kwam Jack de duivel tegen en die wilde Jack meenemen naar de hel, Jack was dan wel een slechte kerel maar hij was wel slim, hij wist de duivel in een boom te lokken en sneed toen snel een groot kruisteken in de stam van de boom zodat de duivel niet meer uit de boom kon komen. Toen de duivel aan Jack beloofde dat hij niet naar de hel zou hoeven haalde Jack het kruisteken weg en de duivel was weer vrij. Jaren later stierf Jack, maar in de hemel lieten ze hem niet binnen vanwege zijn slechte levenswandel, maar ook de duivel hield zich aan zijn belofte en Jack kon dus ook niet naar de hel. De ziel van Jack doolt sindsdien over de aarde, maar de duivel had hem nog wel een kooltje vuur toegegooid en Jack deed dat kooltje in een knol en kreeg daardoor in ieder geval een lantaarn om zijn weg te verlichten. Volgens de legende is de Jack O’Lantern vernoemd naar deze smid.
Foto van internet.
Uiteraard heb ik inmiddels pompoensoep gegeten al heb ik het niet zelf gemaakt, maar het was lekker en voor herhaling vatbaar
Niet eetbaar maar het is toch altijd weer mooi om in deze tijd de eerste paddenstoelen uit de grond te zien schieten, wat het zijn mag Joost weten en die weet het waarschijnlijk ook niet.
Gaan we vandaag het warmterecord sinds 100 jaar breken, het lijkt er wel op en dat is voor ons toch echt een beetje te veel van het goede, ik ga niet klagen want wat hebben we gezeurd om mooi weer en jawel dat is het!
15 augustus met de pitbull naar het dorp gelopen maar toen vond Mandy het best wel prettig tussen het lange gras en wilde eigenlijk wel even zwemmen, dat hebben we dus maar niet gedaan, beiden waren we blij weer thuis te zijn in de toen nog koele kamer. Inmiddels is de kamer opgewarmd tot 28 graden en zowel Mandy als ik houden ons zeer rustig met drinken bij de hand en ik het toetsenbord onder de handen. Even naar buiten geweest, maar de hitte valt als een bom op je hoofd dus dat wordt vandaag niets met wandelen, laat staan werken in de tuin. In Spanje zeggen de mensen die overdag moeten werken dan ook “mucho calor (erg heet)” en mompelen bij noodgevallen al snel “mañana” (morgen)” Ik kon daar altijd wel inkomen en zeker nu, al is het aan de kusten van Spanje dan heel anders warm dan hier door de mindere luchtvochtigheid.
De Oostindische kers geeft niets om warmte en bloeit volop
Afijn de familie McDunn staat natuurlijk voor niets en zo wilde ik gister naar BROMMELS, brommel is een ander woord voor braam maar geen Fries woord, want dat is twambei. Het feest van de bramen was in Noardburgum, Jistrum en Burgum die ooit gewoon Noordbergum, Eestrum en Bergum werden genoemd maar de verkeersborden zijn nu in het Fries. In de auto was het bloedheet, gelukkig is het niet ver en buurvrouw Corrie en ik (Mandy toch maar thuisgelaten onder de hoede van de andere naaste buren, nog bedankt Simon en Rietje) waren al lichtelijk aan het zweten toen we bij Theeschenkerij de Pleisterplaats in Noardburgum waren en zowaar er was een parkeerplaats vrij, wat zeg ik ze waren haast allemaal nog vrij! Héél weinig mensen te zien en al helemaal geen bramen Het erf naast de theeschenkerij was fleurig versierd en er speelde een bandje waarbij de accordeon van ver af al te horen was, de muzikanten zaten onder een tentzeil maar hadden het zo te zien ook wel heel erg warm, dus er maar geen foto van genomen, ze hadden het al zwaar genoeg.
In de tuin bloeide deze Hibiscus – rosa sinensis of Chinese roos en wat heeft zo’n plant prachtige bloemen.
Op onze vraag of er nog meer te beleven was werd er gezegd, ja hoor de Klaas Piersreed aflopen dan linksaf en daar ziet u wel een vlag van Brommels, daar is de klompenmakerij van Scherjon en je mag gratis in het museum, dat klonk wel aardig dus op naar Scherjon, nu bleek de Klaas Piersreed eindeloos lang te zijn maar wel heel mooi landelijk met veel wilde bloemen en planten in de bermen dus we hebben het zweten maar op de koop toe genomen.
Het Knoopkruid bloeide nog net niet, maar er stonden ontzettend veel van deze grote planten en dat was een mooi gezicht.
Er is echt heel veel kroos dit jaar en de slootjes en vennetjes hebben een groen tapijt.
Het linksaf bleek ook al niet te kloppen en drijfnat zijn we toch nog bij de klompenmakerij beland en onderweg zijn we slechts twee mensen tegen gekomen, de rest was waarschijnlijk naar de zee of waren zo verstandig geweest om thuis te blijven, alhoewel het in een file staan om een paar uur naar zee te gaan ook niet bepaald alles is.
De klompenmaker was met de noorderzon vertrokken, maar van blok hout tot houten klomp is wel een aardig gezicht en wie denkt dat in Nederland de klompen “uit” zijn vergist zich, duizenden paren klompen in alle soorten worden nog verkocht alhoewel ik denk dat er ook veel gekocht worden door toeristen.
Een klein gedeelte van de klompenvoorraad
Voor deze dag stond er ook een workshop klomp schilderen op het programma er waren twee meisjes die daar mee bezig waren, het grootste meisje ging ook al snel weg maar de ander bleef vlijtig doorgaan zonder op of om te kijken.
Haar moeder zal er vast blij mee zijn, een echte Picasso klomp is nooit weg!
Heel oude z.g. learkeklompen (klompen met een leertje) mooi uitgesneden en met de hand beschilderd, Op bestelling werden er heel aparte klompen gemaakt o.a. bruidsklompen met een enorme houten punt van voren en klompen met hoge hakken. De oudste klomp ooit gevonden stamt uit 1230 en nu nog steeds worden klompen over de hele wereld gedragen. Klompen worden over het algemeen gemaakt van populieren, iepen of wilgenhout en eens was het de schoen voor de arme mensen, die als ze kapot waren werden gerepareerd tot ze uit elkaar vielen.
Voor de paardenliefhebbers mogen klompen met Friese paarden natuurlijk niet missen.
Na het bezoek aan Scherjon zijn we het lange pad terug gelopen en zijn toen met een plof neergevallen op stoelen in de schaduw van de aanlokkelijke theeschenkerij waar het ook al heel stil was, de tuin is een plaatje weggelopen uit een Engels landschap.
Een klein gedeelte van de tuin.
En toen werd het hoog tijd voor een luxe High tea, of zoals het hier werd genoemd “Royal Cream Tea” en het was heerlijk!
Van schaduw naar licht wilde de foto niet echt mooi worden, maar mocht iemand ooit in de buurt van Noardburgum komen hier kan ook overnacht worden en de prijzen zijn echt heel laag een aanrader dus!
Thuis gekomen (Jistrum en Burgum hebben we maar laten zitten) kon ik nog net de moed opbrengen om deze aardhommel te snappen, het was me nooit gelukt om er eentje met kop op de foto te krijgen en deze had het waarschijnlijk te warm om zich druk te maken. De avond heb ik doorgebracht met bankhangen en TV kijken, vandaag is het zo heet dat ik helemaal niets doe, wat lezen, wat hier op WordPress kijken en veel drinken en dan geen alcohol want dan moet je nog meer water drinken Probeer jullie hoofd koel te houden, warme voeten lukt wel!
Oké dat we telkens opnieuw belazerd worden weten we allang, maar onderstaand bericht is toch even net teveel van het goede…. Het is alweer vrijdagavond en het weekend staat voor de deur, jammer dat de berichten nogal slecht zijn buien, regen en soms onweer niet leuk maar toch…..
Horeca verkoopt water nog steeds als Spa rood
vrijdag 17 juli 2009 11:04
Horecagelegenheden serveren nog steeds kraanwater als klanten een Spa rood bestellen. De verkoop van vrijwel gratis kraanwater als bronwater daalde dit jaar wel ten opzichte van 2000 en 2003.
Glazen bruisend water zijn verdacht, flesjes niet, dat blijkt uit een onderzoek van de Consumentenbond.
Minder gesjoemeld In 38 procent van de gevallen werd een glas kraanwater voorzien van bubbels geserveerd in plaats van een echte Spa rood of een concurrerend merk. Het duurste nep-Spaatje kostte 3,75 euro.De bond hield in 2000 en 2003 eenzelfde onderzoek. In 2000 werd op 61 procent van de bezochte terrassen kraanwater geserveerd als Spa. In 2003 was het in 52 procent van de gevallen raak. De bond noemt het ‘goed nieuws’ dat er minder wordt gesjoemeld.
Kwaliteit Volgens de bond is het Nederlandse leidingwater zo goed van kwaliteit dat er alleen maar een beetje koolzuur aan toegevoegd hoeft te worden om als Spaatje voor gemiddeld 2,15 euro over de toonbank te gaan. In de horeca wordt deze methode het gouden kraantje genoemd. De onderzoekers van de Consumentenbond bezochten alleen terrassen waar op het eerste gezicht geen flesjes Spa op tafel stonden. Wanneer de bestelde Spa rood in een glas werd geserveerd namen onderzoekers het glas mee. Op het toilet werd vervolgens kraanwater getapt. Het water werd later in een laboratorium vergeleken.
Door Arne Hankel
Dat is dus mooi kassa voor veel horekaffers, er mag dan minder gesjoemeld worden, maar Spa rood zal ik nooit bestellen en wie zegt nu eigenlijk dat er in de flesjes die keurig geopend op het tafeltje worden gezet geen gewoon leidingwater met koolzuur zit? De prijzen rijzen de pan uit en dan wordt je nog oplicht ook, laat de gemiddelde prijs nu eens € 2,25 zijn dan ben je voor 4 Spa rood dus € 9,– kwijt, meestal wordt er toch wat fooit gegeven dus € 10,– voor 4 glazen water met wat koolzuur, ik ga eerdaags met een kraampje op de markt staan als het erg warm is! Het geld ligt op straat, je moet het gewoon even weten.
Nog even wat foto’s uit m’n tuin(tje) om over de schok heen te komen.
Niet superscherp, maar eindelijk had ik dan toch een libel!
Nee, de warmte is mij niet naar m’n hoofd gestegen maar ik kreeg ineens erg veel trek in wentelteefjes. Haast iedereen zal wel weten wat dat zijn en het zijn dan ook beslist geen ronddraaiende honden teefjes, maar oud brood dat echt niet weg hoeft en waar je een heerlijk gerechtje van kan maken dat zelfs op warme dagen erg lekker smaakt. Allerlei variaties zijn denkbaar, er kan ijs bij gegeven worden, custardvla, inplaats van alleen kaneel kan er een snufje nootmuskaat bij gedaan worden, met een beetje fantasie een traktatie voor jong en oud (middelbare leeftijd mag ook!)
Wentelteefjes of verloren brood, eenvoudig recept voor 8 stuks.
8 Sneetjes oud brood zonder korst, ± 1/4 liter melk, 1 ei, kaneel (event. geraspte citroen- of sinaasappelschil) of kaneel en suiker, boter.
Klop het ei met de melk en het smaakje en laat hierin de sneetjes brood weken (niet té zacht laten worden). Laat een stukje boter in de koekenpan lichtbruin worden, leg er de sneetjes in en bak ze aan weerzijden vlug bruin. Geef de wentelteefjes met bruine of witte basterdsuiker of met suiker en kaneel als dat niet in het beslagje zit. De wentelteefjes kunnen ook met jam bestreken worden of met vruchten belegd. Hieronder een echt Fries recept dat ikzelf nog niet heb geprobeerd maar wat me heel erg lekker lijkt. Eet smakelijk!
Laat de geesten van de voorouders nu maar komen. Terug over de markt
Het erf naast de theeschenkerij was fleurig versierd en er speelde een bandje waarbij de accordeon van ver af al te horen was, de muzikanten zaten onder een tentzeil maar hadden het zo te zien ook wel heel erg warm, dus er maar geen foto van genomen, ze hadden het al zwaar genoeg.
♣ WELKOM OP DE SITE VAN ANN ♣ 