*KLIK* voor het bekijken van de Halloween groet

 

Het is weer 31 oktober en voor heel veel mensen is Halloween toch weer een bijzonder dag.
aangezien ik er al eerder over heb geschreven een link naar het blogje, ik weet het, het blijft
klikken, maar op deze toch wel bijzondere dag, en zeker nog voor mij, willen veel mensen toch
weten wat Halloween nu eigenlijk inhoudt.  Het is hier vies weer en dat schept toch een zekere
sfeer voor deze dag en nacht. Door omstandigheden heb ik geen foto’s kunnen maken, maar dat
komt wel weer goed.

Bewerkte foto van internet.

Dit jaar zelfs geen pompoenen en kalebassen in huis, dus maar een oudere foto, want zonder kan natuurlijk niet met Halloween.
Voor wie er aan doen, en dat zijn er toch heel veel, een heel gezellig, griezelige en leuke avond gewenst.

KLIK hier voor de geschiedenis van Halloween.

Advertentie

Foto van internet, allemaal tegelijk kon ik ze niet op de foto krijgen, en de band vind het vast niet erg, hopelijk de fotograaf
ook niet.

Het Keltische feest stond in het teken van het 10-jarig bestaan van de band Frjemd Folk, bestaande uit een zanggroep van
dertien mannen en één vrouw. Frjemd Folk is Fries voor vreemd volk, de achterliggende gedachte is mij niet bekend, het
kan zijn dat de zanggroep daar de Kelten mee bedoelen, want zelf kwamen ze heel normaal over, en zingen kunnen ze. De
groep is in 2007 ontstaan en samen met de muzikale begeleiding is het heerlijk om naar te luisteren en te kijken. Ze hebben
een veelzijdig repertoire en regelmatig wordt dit uitgebreid en aangepast. De groep heeft in Dublin opgetreden en diverse
keren in pubs in de Ierse steden Westport en Clifden.

Luister maar even mee door op  *KLIK* te drukken

*KLIK*

De enige vrouw van Frjemd Folk wijst de weg wel even.

Even poseren wilde een lid van Frjemd Folk wel, en ik heb weer niet onder de kilt gekeken.

Na het optreden toch maar snel om een hapje en wat drinken.

Daarna was het het de beurt aan de Nederlands/Friese band Kapriol, die een paar heel oude Friese liederen ten gehore brachten.
Ze gebruiken de niet alledaagse instrumenten, schalmeien, draailier en Scandinavische seljefluiten.

Een deel van de band, middeleeuwse liederen konden mij niet zo boeien, dus maar eens een rondje gaan lopen.

De twee heren vermaakten zich prima, dus kon ik rustig even verder gaan kijken. Aan de kinderen was ook gedacht ze konden
leren pottenbakken, en dat is echt niet zo makkelijk.

Vader zal wel heel erg blij zijn geweest met.. wat het dan ook werd. Gelukkig klei genoeg, want dit jongetje gebruikte nogal wat.
Natuurlijk was er ook nog wel Frjemd Folk op het veld, nog nooit een Kelt gezien die een cowboyhoed droeg

Zijn vrouw of gezelschap hield het bij gewone kleren en gelukkig was de heupflacon aanwezig voor een neutje.

Wat er ook te zien was, het zou de rietvlechter een zorg zijn, de eendenkorven moesten af.

De doedelzakspeler was even de draad kwijt, maar vond die later gelukkig terug.

Altijd leuk om te horen. Toen kwam er nog een showtje met een Fries paard en amazone, dus terug tussen de strobalen.

Een prachtig Fries paard en de dame deed mij denken aan de Keltische koningin Boudica.

Een scherpe bocht maken viel nog niet mee.

Voor een betere foto stond ik te dicht bij, maar het grootste deel is er

Nog even gekeken bij een dame die wol aan het verwerken was, en tsja toen was het toch echt tijd om te vertrekken, al met al
was het een heerlijke middag. De volgende keer ga ik toch echt weer een blogje maken over de Kelten, sinds de 60’er jaren is
de Keltische cultuur, geschiedenis en muziek weer helemaal in gekomen, en dat juich ik van harte toe.

Bij de bibliotheek zag ik deze folder, en dol als ik ben op alles wat met de Kelten te maken heeft, leek het mij erg leuk om daar
naar toe te gaan. Kollumerzwaag (in het Fries Kollumersweach of “De Sweach” is een dorp in de gemeente Kollumerland met
ongeveer 3.000 inwoners, daar wordt het Woudfries gesproken, wat toch wel anders klinkt als het gewone Fries. Sweach kwam
in 1435 voor het eerst voor in een officiële akte. Het is niet ver bij Buitenpost vandaan, maar de Boskreed, waar het festival zou
worden gehouden, ligt buiten het dorp en zonder tomtom nog een hele toer om het te vinden. Geen nood, zoon ingelicht en die
zou zien of hij het kon redden om mij daar heen te brengen, hoera! Mij werd verteld, dat zoon en hulp in drukke tijden Richard,
mij op het veld zouden afzetten en de beide heren zouden dan hun drukke werkzaamheden gaan verrichten en mij na ongeveer
twee uur ophalen, prima geregeld dus, werk gaat voor plezier, en ik vermaak me wel met m’n trouwe camera.

En kijk, zoals het meestal doet, het komt anders uit dan men vermoedt. Uiteraard stond er een biertent, en tsja het bekende en
beroemde Ierse bier “Guinness” kan je niet overslaan met warm weer. De heren nipten met veel plezier aan hun kostelijke
bier, Guinness lijkt zwart, maar is ruby red. Het logo van Guinness is het nationale symbool van Ierland, de Keltische Harp, het
is nog een hele toer geweest om dit logo te mogen gebruiken en er zijn heel wat besprekingen geweest met de Ierse regering,
De Keltische harp staat dan ook gespiegeld op het logo. Inmiddels was het tijd voor de band “The Doggy Few” om te gaan spelen,
en even voor de goede orde, mijn gezelschap is niet meer weggegaan, het werk moest maar even wachten.

The Doggy Few op het podium.

De band is ontstaan in Groningen, allen vrienden en vriendinnen van de Ierse muziek, Peter Kelly, die afkomstig is uit Dublin heeft
of had daar een traditional Irish Music Bar, en daar zijn alle leden groot geworden. Het is een echte Ierse feestband, er wordt gespeeld
op gitaar, accordeon, fluit en viool, en ook wordt er gezongen. Ze spelen en zingen liederen over drank, werk, vrouwen, ontrouwe
mannen en oorlog, maar ook ballades en opzwepende dansmuziek, de jigs en reels. Deels zelf geschreven, maar ook de traditonele
muziek die we kennen van o.a. The Dubliners, Clancys en Planxty, kortom heerlijke muziek.

Ierse muziek op de fluit.

De drie dames van The Doggy Few

Alle leden van The Doggy Few.

Na een korte tijd te hebben genoten van de muziek, traden de meisjes van de Ierse dansschool “Keltisch Dansje” aan, en onder
begeleiding van de muziek dansten de dames dat het vuur er af spatte.

Eerst meeklappen op de muziek.

En daar gaan we.

Muziek en dans.

De toeschouwers werden uitgenodigd om een lesje te krijgen in het dansen van een Céili (groepsdans), er waren flink wat dames
die mee wilde doen, maar de heren waren niet zo danslustig, zoon raapte zijn moed bijeen en voegde zich bij het gezelschap, hij
mocht meteen een partner uitzoeken en dat vindt Geert geen straf.

De dansles kan beginnen, Richard en ik waagde ons er niet aan

Makkelijk was het niet, er werden verschillende figuren met meerdere partners gedanst.

Soms ben je wel eens een partner kwijt, maar dat vond niemand erg. De les duurde behoorlijk lang en Geert droop van het zweet
toen hij eindelijk weer op een strobaal kon gaan zitten om uit te puffen. Na dit vrolijke gebeuren ben ik het veld opgegaan, er was
nog veel meer te zien.

Het gewone leven ging ook door, dus effe appen.

Les in boogschieten, er werd gretig gebruik van gemaakt.

Aangezien ik wat te dicht bij de gevaarlijke boogschieters stond werd ik verzocht mij uit het schootsveld te verwijderen,
natuurlijk was ik (even) gehoorzaam, en dus maar achter de schietlustigen gaan staan.

En zowaar ik zag Petrus, het was erg rustig bij de hemelpoort en dan is er even pauze, zelfs voor een heilige.

WORDT VERVOLGD.

    

Het Ogham-alfabet ook wel Ogam of Ogum  genoemd, is naar alle waarschijnlijkheid vernoemd naar twintig heilige Druïde-bomen. De oorsprong van Ogham is onbekend, volgens een 15de-eeuws geschrift The Book of Ballymote wat nog steeds gebruikt wordt om de ware geschiedenis van de Kelten deels te achterhalen, was Ogham oorspronkelijk een geheime gebarentaal van de Druïden maar dat werd al snel in twijfel getrokken aangezien er nog zoveel Ogham-stenen met voor-christelijke inscripties in het Ogham te vinden zijn op Ierland, in Cornwall, Schotland en Wales, wel is het mogelijk dat de Barden (de Keltische poëten en kunstenaars) het Ogham ook gebruikt zouden hebben als een soort van gebarentaal, waar de neus of de opgestoken hand als verticale lijn dienst deed. Wat het Ogham-alfabet te maken heeft met het vorige item De Keltische astrologie moge duidelijk zijn, het Ogham bestaat uit tekens waarvan ieder teken (letter) naar bomen uit heel Europa verwijzen en er wordt verondersteld dat de boomsoorten en de daaraan gekoppelde tekens uit het Beith-Luis-Nion een mystieke betekenis hadden. De Ogham-tekens waarvan aangenomen wordt dat ze ook in boomstammen gekerfd werden zijn jammer genoeg verloren gegaan. Het Ogham is een eenvoudig alfabet, dat enkel gebruikt werd voor opschriften, er zijn nooit boeken of geschriften mee geschreven. De Druïden vonden dat alles in het geheugen moest blijven en dat het dus niet nodig was iets op schrift te stellen. Hierboven staat geschreven dat er sprake is van twintig heilige bomen zodat er in die tijd ook maar twintig tekens waren, pas later zijn er vijf andere karakters aan toegevoegd, met het oogpunt het Ogham-systeem als orakelsysteem te gebruiken. Hoewel er zo’n 1500 verschillende Ogham-systemen bekend zijn, vinden we toch over het algemeen dezelfde bomen terug. Elke boom is verbonden met een klank, een letter, een feeling, die aangeduid wordt door een verticale streep, met dwarsstreepjes naar links, rechts, horizontaal naar beide kanten of schuin de verticale streep doorkruisend.

      

Hierboven een pagina uit The Book of Ballymote. Elke letter van het alfabet is een beginletter van de twintig belangrijkste bomen van de Kelten; 13 letters verwijzen naar de 12 à 13 manen per jaar. De cyclus van de maan telde 28 (bijna 29) dagen, daarom waren er soms 12, soms 13 manen per jaar. Dat werd uitgerekend als 13 x 28 is 364 + 1 dag is een jaar, die ene dag werd gewijd aan de maretak. De maretak was een boom op een boom. Dat de Kelten de bomen als heilig beschouwden is niet zo verwonderlijk ook heden ten dage weten veel mensen dat er verscheidene bomen zijn met helende krachten. Door alle culturen heen is de boom voor de mens een belangrijk levenssymbool geweest en het is jammer dat in onze huidige geïndustrialiseerde samenleving de betekenis naar de achtergrond wordt geschreven. Ogim (ook wel bekend onder de namen Ogma, Ogmios en Ogham) is de Keltische God van onder andere kennis, wijsheid, welbespraaktheid en taal. Volgens de Ierse mythologie zou Ogim de inspirator zijn geweest voor het Ogham-alfabet (het Beith-Luis-Nion). 

         

Links Ogham-stenen met een heilige bron, rechts een Ogham gedenksteen. In Ierland is een heel grote Ogham-steen die men heeft ontcijferd, de steen stond oorspronkelijk in Mountrivers en is in 1851 verplaatst naar Dromatimore in Aghabulloque, de inscriptie is "MADORA MAQI DEGO" of "NO MAQI DEGO", wat niet helemaal duidelijk is maar erop wijst dat het een gedenksteen is voor een belangrijke krijgsheer van de Clana Deaghda stam. Dit was een stam van ridders die leefden in Ierland en hun territorium hadden in West Munster. De woorden die de tekens vormen verwijzen vaak naar namen van mensen. Historici en archeologen nemen hoofdzakelijk aan dat de stenen als markeerpunten dienden voor landeigendom van aanzienlijke mensen of families. De gestorvenen waren belangrijk voor de Kelten met hun vooroudercultuur. Zij dienden dan ook zo dicht mogelijk bij de familie begraven te worden. Dat verklaart waarschijnlijk waarom veel Ogham-stenen tegenwoordig op of nabij kerkhoven te vinden zijn.

         

Links een Ogham-steen ter nagedachtenis aan koning O’Sullivan, rechts Keltische archeologische vondsten.

Omdat er vroeger en zeker ten tijde van de Kelten een ware cultus aan bomen was gewijd zag het christendom deze heilige bomen als gevaarlijke vertegenwoordigers van heidense natuurreligies. Op last van het christendom zijn heel wat bomen omgehakt, maar meestal koppelde men de oude cultus aan de nieuwe godsdienst waardoor er kapelletjesbomen ontstonden, waarbij men meer de nadruk ging leggen op het kapelletje dan op de boom. Bij de Kelten was het de gewoonte om bij de woning of op het dorpsplein een linde te planten, ter bescherming van familie en gemeenschap. Onder de dorpslinde vergaderden de schepenen, er werd onder de boom recht gesproken en er werd bij gedanst tijdens feestelijkheden. Rechtspreken gebeurde zowel onder de linde als onder de eik.

 

Keltische tarotkaarten van heden en Keltische munten uit de oudheid.

Astrologie, taal, gewoonten en gebruiken, maar vooral bomen, struiken en planten, voor de Kelten hoorden het allemaal bij elkaar.

Wordt vervolgd.

 

 

 

 

 

 

Het is eigenlijk mijn bedoeling om flink wat over het mysterieuze volk de Kelten te schrijven o.a. ook over hun helden, goden, gebruiken enz. Nu vind ik het wel leuk om te beginnen met de Boom Astrologie van de Kelten waar de druïden mee werkten, de algemene astrologie is wel bekend en iedereen kijkt voor zijn/haar plezier wel eens wat er geschreven staat over onze sterrenbeelden, ook de Chinese astrologie is bij velen bekend maar dat de Kelten hun eigen Boom astrologie hadden veelal niet. Het is best grappig om naast je eigen sterrenbeeld en het dierenteken van Chinezen ook te weten welke boom er bij je geboortedatum hoort.

 

 

De Keltische Boom astrologie is gebaseerd op de maancyclus, een jaar met 13 maanmaanden. In de Keltische astrologie heerst over elke maand een boom die een zeker menstype representeert en is gebaseerd op 17 boomsoorten.

 

Boomsoort                         Geb.datum                                                              Typering

 

Spar                      02 jan – 11 jan   /   05 juli – 14 juli                                      De Mysterieuze

Iep                        12 jan – 24 jan   /   15 juli – 25 juli                                      De Grootmoedige 

Cipres                   25 jan – 03 feb   /   26 juli – 04 aug                                     De Trouw

Populier                04 feb – 08 feb   /   01 mei – 14 mei   /   05 aug – 13 aug      De Onzekerheid

Ceder                    09 feb – 18 feb   /   14 aug – 23 aug                                    De Zelfverzekerde

Den                       19 feb – 29 feb   /   24 aug – 02 sep                                    De Speciale

Wilg                      01 mrt – 10 mrt   /   03 sep – 12 sep                                    De Melancholie

Lindeboom           11 mrt – 20 mrt   /   13 sep – 22 sep                                    De Twijfel                  

Hazelaar              22 mrt – 31 mrt   /   24 sep – 03 okt                                     De Buitengewone

Lijsterbes            01 apr – 10 apr    /   04 okt – 13 okt                                     De Gevoeligheid

Esdoorn               11 apr – 20 apr    /   14 okt – 23 okt                                     De Onafhankelijke

Notenboom          21 apr – 30 apr    /   24 okt – 11 nov                                    De Passie

Kastanjeboom     15 mei – 24 mei   /  12 nov – 21 nov                                    De Eerlijkheid

Es                         25 mei – 03 jun   /   22 nov – 01 dec                                   De Ambitieuze

Haagbeuk            04 jun – 13 jun   /    02 dec – 11 dec                                    De Goede Smaak

Vijgenboom        14 jun – 23 jun    /   12 dec – 21 dec                                     De Gevoeligheid

Appelboom         25 jun – 04 jul    /    23 dec – 01 jan                                      De Liefde

     

Wordt vervolgd.