◄
De Buitenposter feestweek is weer voorbij, heb ik er veel van meegekregen, dat niet, even zo’n weekje van afzien, maar als het
feest bijna voorbij is, kan je altijd nog even naar het Mejontsmaveld gaan om de paarden van dichtbij te bewonderen, en dat heb
ik dus maar gedaan. De paarden hadden een zware dag achter de rug, en dit Friese paard had dan ook maar één wens “Ik wol nei
hûs” (Ik wil naar huis). Voor mens en dier is zo’n concours een hele klus, de voorbereiding, de dag zelf en na de dag nog de ver-
zorging van de paarden, en het inpakken van alle benodigdheden voor zo’n dag. Een kleine impressie hieronder van dit prachtige
evenement.
“Tjonge, tjonge wat ben ik moe, jij slaap al zowat zie ik”. Geen Friese paarden maar wel heel mooie dieren.
Wat ook altijd mooi is om te zien zijn de Friese sjezen. Een sjees is een lichte, door paarden voortgetrokken kar voor het vervoer
van personen. Het woord sjees is een Nederlandse verbastering van het Franse woord chaise (stoel). De personenbak is
opgehangen met leren riemen en kan al dan niet voorzien zijn van een neerklapbare overkapping.
Omdat het zitkussen naar beneden is gezakt, is goed te zien hoe de personenbak is opgehangen aan de leren riemen.
Dit is wel een bijzonder mooie Friese sjees.
En ook deze sjees is mooi, het heeft zo zijn voordelen om na afloop een kijkje te gaan nemen, tijdens het rijden zie je dat allemaal
niet zo goed. Het vierspan rijden is ook geweldig, dus nog maar een linkje.
HET FRIESE PAARD
Niet alleen dat het Friese paard geweldig mooi is, de geschiedenis van deze paarden gaat heel ver terug in de tijd. Het is het oudste
inlandse raspaard van Nederland en al in de 13e eeuw was de Fries bekend, het ras heeft nog steeds overeenkomsten met zijn verre
voorouders. Uit bronnen werden waarschijnlijk de Friese paarden al meer dan drieduizend jaar geleden gebruikt door de Romeinen,
die namen de Friese paarden mee als krijgspaarden, en gedurende de Tachtigjarige oorlog leverden kruisingen met Spaanse paarden
(voornamelijk Arabieren en Andalusiërs, een actief en veelzijdig type Fries op.
Een hedendaagse Fries, met schitterende manen, loslaten kan uiteraard niet, dus de kleuren zijn van degene die het dier moest
vasthouden.
In de 4e eeuw in Britannia beschrijft de Engelse schrijver Anthony Dent de aanwezigheid van Friese troepen bij Carlisle, en
vermoedelijk gaat het dan over Friese huurlingen met Friese hengsten. Zowel Anthony Dent als andere schrijvers geven aan
dat het Friese paard de voorvader is van zowel het Engelse Shire-ras en van de Fell pony. Het eerste schriftelijke bewijs van
de naam “Fries paard” is een mededeling dat de Duitse Keurvorst Johan Frederik van Saksen in 1544 op een Friese hengst
naar de Rijksdag te Spiers was gekomen. Het Friese paard werd in de 18e en 19e eeuw meer beperkt tot het huidige Friesland.
Een Fries paard bezitten was toen een teken van welstand en werd vaak gebruikt als de rijke boeren naar de kerk gingen, maar
het Friese paard werd ook gebruikt voor kortebaan-draverijen onder het zadel.
Na afloop van het concours worden de paarden gesproeid, wat ze heerlijk vinden.
Aan het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw kwam er een zware periode, het Friese paard moest concurreren met de
zware paardenrassen, door hun dansende gang waren ze minder geschikt voor het boerenwerk, de boeren gingen over naar de
zwaardere rassen of kruisten het Friese paard met deze rassen, en dit werd het Friese ras bijna noodlottig. Ook hadden de meeste
boeren machines aangeschaft en werd het te duur om het Friese paard voor plezier te houden. Op 1 mei 1879 werd te Roordahuizen
het Friesch Paarden-Stamboek opgericht, maar in 1965 stonden er nog maar 500 merries ingeschreven in de registers van het
stamboek. Het Friese ras is door de echte liefhebbers toch weer nieuw leven ingeblazen, wel werd er gefokt op kracht in plaats
van op luxe, zodat het ras kleiner en zwaarder van type werd.
Ook deze mooie Fries werd gesproeid en verzorgd.
Het fokken gaat door, want het oorspronkelijke luxe en langgelijnde type moet helemaal weer terugkomen. In 2016 zijn er meer
dan 70.000 paarden geregistreerd bij de Koninklijke Vereniging Het Friesch Paarden-Stamboek (KFPS) verspreidt over meer
dan 70 landen. Door de eeuwen heen zijn er talloze afbeeldingen en verhalen over het Friese paard, maar dan zou het verhaal
veel te lang worden.
Helemaal klaar voor vertrek, wat zal deze Fries blij zijn geweest.
Mijn man had altijd Friese paarden, maar door de jaren heen werden de prijzen minder en minder, dat is het nadeel van dit
prachtige ras, als je ze kwijt wilde kreeg je niet eens het dekgeld terug. Er is niet voor niet eens spreekwoord
Mensen met paarden hebben een hemel op aarde maar komen zij te sterven dan is er niets te erven.
Over het geheel genomen, hebben Friese paarden een geweldig karakter, ze zijn vriendelijk, intelligent, hebben een groot
aanpassingsvermogen en een grote bereidwilligheid om voor de mens te werken.
De met bloemen aan de zijkanten getooide barrages (hindernis/versperring tijdens het springen) kunnen ook weer weg.
In Buitenpost duurt het weer een jaar voor het volgende Concours Hippique, en ik, wel ik ging terug naar De Barrage 
♣ WELKOM OP DE SITE VAN ANN ♣ 