Zoo Bizar II, Gordeldieren, Slakkenskink, Stinkdier en meer wetenswaardigheden (14 september 2012)

De verkiezingsstrijd is gestreden maar een formatie is minder makkelijk, het wordt op dat gebied een hete herfst, maar wat voor kabinet we ook krijgen, bloeden zullen we! Net de jaarlijkse rekening van de motorrijtuigenbelasting ontvangen en jawel ook die is duurder geworden en de korting voor het betalen van een heel jaar in eens is vervallen, de benzineprijzen rijzen de pan uit en daarvan is ongeveer 60% voor de minister van financiën, als de rollators er niet waren dan kunnen eerdaags de mensen die slecht ter been zijn en waar de supers de boodschappen niet thuis bezorgen alvast op een houtje gaan bijten (als het hout tenminste niet al te duur wordt). Zelf kan ik niet zonder auto maar ik tank dan ook eens in de twee maanden, leuk zomaar een eind rijden is er niet meer bij en de trein kost ook teveel voor minder draagkrachtigen. De beloften van de partijen waren weer grandioos maar eenmaal gekozen zullen er weer liters water bij de wijn worden gedaan, Griekenland heeft weer miljarden nodig en er zijn nog meer landen die graag wat willen hebben van de z.g. rijke landen. Als er wordt gesproken over 2040 dan haal ik m’n schouders maar op, er kan nog zoveel gebeuren en als we daar met z’n allen nu al voor moeten betalen dan zijn politici nog gekker dan ik dacht. Genoeg over de politiek en de daaraan verbonden lastenverzwaringen en verder met wat leukere zaken.

 

Tsja, een kogelwerper, een bal, een nieuw soort voetbal voor het WK? Allemaal fout dit is een Kogelgordeldier in zijn/haar favoriete houding.

In Zoo Bizar in Orvelte mag je dit dier in je handen nemen en eerst weet je dan ook echt niet wat het is, voor meer foto’s en informatie over Zoo Bizar nog even de link voor mensen die nog niet weten wat, waar en hoe Zoo Bizar is en aan de naam komt.

HIER KLIKKEN VOOR DE SITE VAN ZOO BIZAR

GORDELDIER: Tolypeutes matacus (in het Engels, Southern three-banded armadillo)

Dit is een van de weinige gordeldieren die zich kan oprollen tot een bal, ze doen dit uit verdediging en de schilden van zijn staart, kop en rug passen precies in elkaar, mocht er een nieuwsgierig of hongerig dier de neus tussen een van de spleten proberen te krijgen dan doet die neus ineens wel heel erg veel pijn, als er dan nog een neus is! Deze bizarre diertjes komen voor in Argentinië, Bolivia, Brazilië en Paraguay, en dus ook al in Orvelte, hun voedsel bestaat overwegend uit insecten zoals mieren en termieten, in het wild leven ze dan ook meestal vlakbij een termieten of mierenhoop, kevers en torren lusten ze ook graag. De kogelgordeldieren kunnen zo’n 15 jaar oud worden en hun gewicht is ongeveer 1,5 kg. Hun lengte is zo’n 30 cm. en het staartje 6 cm. Het kogelgordeldier is een uitstervende soort, door bosbekapping en uitbreiding voor de landbouw en ook door het jagen van mensen op deze diertjes omdat hun vlees als een delicatesse wordt beschouwd (de huid dient om er mandjes van te maken voor de toeristen) komt deze diersoort al minder voor en dat is toch echt wel heel erg jammer. Dit gordeldier behoort tot de tandarmen, ze hebben echter wel degelijk tanden maar die zijn wortel- en glazuurloos. Voor een goede voedselvermaling nemen ze graan, steentjes en zand tot zich, ze leven alleen of per koppel en bij voortplanting krijgen de vrouwtjes meestal twee jongen die liefderijk worden gezoogd.

Oh, ben jij het? Dan kan ik me wel even uitrollen! Deze foto is speciaal voor John Capriolo omdat hij nog nooit een kogelgordeldier had gezien en ik hem een foto had beloofd

SLAKKENSKINK: (of Pink-tong skink) Hemisphaeriodon gerrardi

Slakkenskinken voelen zich best thuis bij Ann en laten zich best fotograferen met de rechterhand als ze op de linker nieuwsgierig kijken.

De slakkenskink is een hagedis uit de familie skinken (Scincidae) deze diertjes komen voor in weinig gebieden, waarvan o.a. in Australië in de staat Queensland en Nieuw-Zuid-Wales, ze eten het liefst slakken zowel levend als dood, ze kraken de huisjes en spugen de stukjes van de huisjes weer uit, maar ook insecten vinden ze smakelijke hapjes.

Ik hou me toch maar even vast, je weet het nooit met die menselijke zoogdieren!

STINKDIEREN HOEVEN NIET TE STINKEN

De gestreepte skunk of gestreept stinkdier (Mephitis mephitis) is het meest bekende stinkdier en komt voor in bijna geheel Noord-Amerika, in de zuidelijke helft van Canada, de 48 aaneengesloten Verenigde Staten en in noordelijk Mexico, in o.a. woestijnen, bossen, prairies, grasvlakten en zelfs in buitenwijken.

Dit is PePe in Zoo Bizar die daar vrij rondloopt en voor iemand die een foto wil maken best heel erg snel is.

Dit dier is ongeveer zo groot als een kat en weegt van zo’n 2,7 tot 6.3 kg, de mannetjes zijn groter dan de vrouwtjes, het zijn omnivoren en eten het liefst kleine knaagdieren, kevers, spinnen, slakken, mieren, rivierkreeften, bijen, wespen, hagedissen, de eieren van grondbroedende vogels maar ook vruchten zoals kersen en bessen, een makkelijke eter dus. In de herfst kweekt de skunk een vetlaag om de voedselarme wintermaanden door te komen. Soms overwinteren meerdere stinkdieren in een hol en dat zal daar dan wel gezellig zijn. Stinkdieren kunnen van 8 tot 12 jaar oud worden, maar als ze goed worden verzorgd ook wel ouder, in Amerika (voor wat dat waard is) is er eentje die 20 is of is geworden.

Ik wil ook weleens een knuffel!

Het vachtpatroon dient als waarschuwing voor natuurlijke vijanden (waaronder bij PePe mijn kleine Pitbull ook onder valt) Als deze waarschuwing niet helpen dan steekt het stinkdier zijn staart uit en zet de staartharen op, klappert met zijn tanden en stampt op de grond met zijn voorpoten. De meeste roofdieren vluchten dan wel weg, maar de enkele vijand die blijft staan is de pineut. Het stinkdier gaat op z’n voorpoten staan, richt de anaalklieren op de aanvaller en spuit een gele, olieachtige muskus. Het dier kan van drie tot vijf meter ver spuiten maar de stank kan wel tot tien meter ver dragen, die geur blijft lang hangen en is van verre te ruiken. Het stinkdier is wel zuinig op deze vloeistof want ze hebben slechts genoeg voor zo’n vijf of zes aanvallen en dan duurt het enkele weken voordat de voorraad weer is aangevuld. De meeste roofdieren laten het voor gezien, behalve de Amerikaanse Oehoe, die heeft een slechte reukzin en is dus een geduchte vijand voor de stinkdieren.

Stampen doe ik wel met m’n voorpoten maar mijn anaalklieren heb ik niet meer *snik* dat langharige mormel van die Ann ruikt dus nog steeds lekker!

Onderstaande foto mocht ik plaatsen van Iris en heb die gepikt van de Zoo Bizar site, bedankt Iris!

Mijn lieve kleindochter Sanne met hartsvriendin Vera, Sanne vindt een wandelend blad super cool (gelukkig logeren bij oma ook)!

De meteorologische herfst is inmiddels al bijna de echte herfst en dat was goed te zien op de Herfstfair in Orvelte van j.l. zondag, de oogst is binnen!

Een mooie herfst met wat aangename dagen is ook prachtig en dan is er weer heel wat te zien en al vind ik de zomer dan nog zo fijn er komt een eind aan, het enige wat ik absoluut niet zal missen is………

Al is er maar één zo’n vervelende vlieg in de kamer dan zit zo’n lastpak wel bij mij