Nadat zwager Harm en ik een kop koffie genuttigd hadden zijn we op weg gegaan naar Harkema-Opeinde of zoals het hier wordt genoemd "De Harkema", daar was een wedstrijd palingroken en aangezien ik dol ben op paling wilde ik ook wel eens zien hoe die beesten nu eigenlijk gerookt werden, het was er bepaald niet druk maar dat had ik ook niet verwacht van een dorp met 4287 inwoners. Het duurde maar even en daar stond ik al met een pasgerookte paling in m’n handen en dat was even lekker kluiven! Ik mag wel zeggen dat er heel wat werd verorberd en ingeslagen voor de wachtenden thuis, die wel geduld moesten hebben want het terrasje van het café waar het spektakel werd gehouden was vol met meest mannen die in de zon heerlijk de paling lieten zwemmen in een pilsje of wat. Twee foto’s waren genoeg om het schouwspel te vereeuwigen.

Nee, onderstaande foto is niet mislukt maar je kon door de rook haast geen paling zien, een vriendelijke palingroker is geen onruststoker dus die had bereidwillig even de bedekking verwijderd, ik hoop dat de paling toch nog goed is geworden.

Dat we hier snel waren uitgekeken is dus niet verwonderlijk, Harm kocht nog snel een pond verse paling voor me en toen zijn we naar de auto gelopen, want een stukje terug ligt het dorpje Drogeham (Droegeham) en daar waren paardenwedstrijden om het Nederlands Kampioenschap en dat was natuurlijk wel even wat anders dan gerookte paling. In Drogeham zelf staan 701 huizen en het heeft een inwonersaantal van 1753, maar op het terrein waar de wedstrijden werden gehouden was het echt druk, van heinde en verre waren er mensen op af gekomen. Toen wij daar arriveerden waren net de Hackney’s aan de beurt en dat is één van mijn favoriete paardenrassen, maar daarover onder de foto meer. De foto’s die ik gemaakt heb zijn bepaald niet van grote klasse, maar probeer maar eens een snel paard met wagentje op de foto te zetten, ze zijn nog sneller dan vlinders! De snelle dansers zijn me dan ook grandioos ontkomen.

Waar de naam Hackney vandaan komt, daar is men het nog steeds niet over eens. Aangenomen wordt dat de naam afkomstig is van het Midden-Engelse woord "Hakene" wat damespaard betekent. Ook kan het zijn dat de naam afkomstig is van het Franse "haquenee"wat klein paardje betekent. De Hackney komt van oorsprong uit Engeland. Het dier werd voornamelijk gefokt in de Graafschappen Norfolk en Yorkshire. Norfolk had toen al naam gemaakt met het fokken van voortreffelijke dravers, die Norfolk Trotters of Roadsters werden genoemd. De Hackney stamt af van deze dravers. In 1883 werd de Hackney Stud Book Society opgericht. Sinds dat jaar bestaat het ras officieel. Met zijn verheven knie-actie was de Hackney direct al een aantrekkelijk showpaard in het tuig voor elegante koetsen. Zowel het Hackney Paard, als zijn kleinere broer, de Hackney Pony zijn nog steeds erg gewilde showpaarden. In eerste instantie werd de Hackney als last- en rijdier gebruikt. Vanwege zijn snelheid en het grote uithoudingsvermogen heeft de Hackney zeer lange tijd vooral de postkoetsaanspanning gediend. In heel Engeland bestond een net van geregelde lijndiensten voor zowel post als personen vervoer (Royal Mail).

Het meest kenmerkend voor de Hackney is de aparte gang die het heeft. Hackney’s hebben een ruime zwevende draf, waarbij de voorbenen hoog en ver naar voren worden gebracht. Voordat de voet wordt neergezet, blijft hij nog even in de lucht "aarzelen"waardoor het zweefmoment wordt verlengd. De Hackney’s worden door hun verheven en elegante gang de "Ballerina’s van de concoursvelden" genoemd. Bij Hackney’s maakt men onderscheid tussen pony’s ( met een schoftmaat tussen 1.20 – 1.40 meter) en paarden (vanaf 1.40, in de praktijk meestal tussen 1.55 – 1.65 meter). Vooral de kleine maat Hackney wordt veel gebruikt als concourspony, alhoewel de grote maat intussen weer in grote belangstelling staat. In hoofdzaak worden Hackney’s als éénspannen gepresenteerd op de concoursen maar ook als tweespan, in mindere mate als tandem en zeldzamer als klavertje drie ( één voorpaard en twee achterpaarden) randem (drie paarden in elkaars verlengde) en vierspan (twee voorpaarden en twee achterpaarden) zijn zeldzaam te zien op concoursvelden. Vanaf een uur of 8 wordt begonnen met het inrijden van de dieren en op onderstaande foto was het een uur of vier en het diertje had het helemaal gehad en stond te slapen.

Na de Hackney’s waren de Friese paarden aan de beurt en ook dat was een lust voor het oog, wat zijn het toch een prachtige edele dieren!

Mocht er iemand zijn die denkt dat de ogen er niet opstaan, alle showpaarden hebben oogkleppen op omdat ze anders door de drukte van het plubliek afgeleid zouden worden van hun "werk" en één foutje kan heel wat punten kosten.

Omdat het mij niet zinde dat ik de dieren niet van dichterbij op de foto kon nemen heb ik me toch maar achter de hekken gewaagd waar overigens niet van gezegd werd, ach ja een klein camera’tje kan toch voor een klein krantje zijn? De rest van de foto’s van dit prachtige evenement zet ik wel in een album.

Het was een heerlijke middag en nadat ik bij Harm ben weggereden (Harm heel veel dank voor je onuitputtelijke geduld) ben ik nog maar een poosje op paddestoelenjacht gegaan, het is niet te geloven hoeveel er al zijn en soms is het net écht herfst op de foto’s, hiervan zet ik maar één foto neer en de rest komt in het paddestoelen album.