Kardoen – Cynara cardunculus is familie van de Artisjok en kan ook gegeten worden.
De tijd gaat snel en de zomer begint al op te schieten, we hebben gelukkig al aardig wat mooie zomerdagen gehad, nu even
een dipje maar er zitten heel warme dagen aan te komen. Woensdag 3 augustus was er de jaarlijkse Natuurmarkt in en om
De Kruidhof, en dat wil ik nooit missen, was het de hele morgen regen, in de middag werd het toch nog mooie weer, en dan
de stoute schoenen aan en genieten van alles wat de natuur te bieden heeft, de kramen stonden weer gereed met allerlei
biologische producten en het was gezellig druk.
Er zijn weer heel wat palingen gerookt.
Boekbinden blijft een mooi oud vak, en daar kan bij mij geen e-reader tegenop, een mooi oud boek moet gekoesterd worden.
Ook in De Kruidhof zelf was het druk, en zoals altijd is daar genoeg te zien.
Groot Kliskruid of Grote Klit – Arctium lappa. Wij mochten er vroeger graag mee gooien als de kleine bolletjes rijp waren
en wat hadden we een plezier als er mensen onder zaten zonder het te merken. Nu is het minder aangenaam als een lang-
harig hondje thuiskomt onder de klitten.
Adam en Eva hadden samen aan één blad genoeg gehad, sommige bladen van de sierrabarber of Gunnera tinctoria
kunnen wel een doorsnede hebben van dik twee meter. Het is een prachtig gezicht als de kolven bloeien.
De vijver liet weer heel veel Waterlelies – Nymphaeaceae zien, maar voor het hart van deze prachtige bloem, moest ik
om de mensen te vermijden toch bijna plat tegen de grond gaan, voor anderen moet dat een erg leuk gezicht zijn geweest.
In de kas ging het werk gewoon door, of zou deze mijnheer toch op zoek zijn naar een Pokémon, het lijkt wel zo
Zonnehoed – Echinacea purpurea, een bijzonder geneeskrachtige plant, en ook nog eens een echte bijenplant.
Hier is het eetbare gedeelte van de Kardoen beter te zien.
Bijen steken niet zo snel als wespen, maar ik ben toch maar op een veilig afstand gebleven, er waren er zoveel.
De walnotenboom – Juglans regia (of Okkernoot) zit propvol vruchten.
Een mooi idee voor mensen met een wat grotere tuin, veel kruiden bij elkaar.
Langzamerhand ging iedereen weer huiswaarts, ook ik. Het was weer een bijzonder mooie markt en De Kruidhof zal
ik nog wel vaker zien.
NACHTELIJKE VISITE:
Mandy mijn trouwe kleine York was ontzettend vervelend, blaffen, door de kamer rennen en proberen bij mij op schoot
te klimmen, nu ben ik wel een nachtmens, maar ik besloot om toch maar wat eerder naar bed te gaan. Computer afge-
sloten en naar de voorkant van de kamer gegaan, het was toch al tegen 2 uur en dat is eigenlijk laat genoeg.
Mandy rende nog steeds door de kamer en wat zag ik, jawel hoor er hipte een kikker door de kamer, niet dat ik snel
verbaasd ben, maar nu wel. Tsja en daar sta je dan, de kikker had besloten om onder de bank te kruipen en daar ook
niet meer weg te gaan. Mandy opgesloten, en gewapend met een grijpstok en zaklantaarn plat op de grond gaan liggen
maar wel met de camera bij de hand. Na veel gemier de kikker onder de bank vandaan gekregen onder heftig blaffen
en piepen van een opgesloten hondje. Ehhh, het ziet er hier normaal gesproken best netjes uit, maar kikker had wel flink
wat stof en haartjes meegenomen van onder de bank vandaan, dus niet op de rommel letten (is inmiddels schoon)
Bruine kikker – Rana temporaria, een erg toepasselijke naam, tempo had het beestje zeker en raar was het ook.
De kikker, of eigenlijk kikkertje voorzichtig, na het nemen van foto’s, opgepakt en buiten gezet, aan een kus heb ik me
niet gewaagd, ik zit niet te wachten op een prins op een wit paard dat ook nog door de kamer draaft. Hondje bevrijdt, en
toen was het helemaal bedtijd. Maar waar dat kikkertje vandaan is gekomen dat weet ik nu nog niet, de deuren waren
dicht en er zit een hor voor het raam, het beestje niet meer terug gezien, dus ik hoop dat het nog lang en gelukkig zal
leven, en niet meer zomaar bij vreemde mensen in huis dringt, als Mandy een bijtgraag hondje was geweest was kikker
inmiddels begraven. En Mandy zelf kwam weer helemaal tot rust, eind goed al goed.
Total loss.