Na een hartroerend afscheid van de Razende Reporter is Edward weer vertrokken naar Maassluis, het is even wennen om weer alleen te zijn, maar gelukkig is Mandy er die de nodige aandacht vraagt en natuurlijk ook krijgt.

De meesten van jullie zullen al wel de mooie foto’s van het Ridderspektakel van Edward hebben gezien, ook ik ben aan het foto maken geweest en sommige ridders hadden toch m’n voorkeur zoals de Graaf van Egmond een stoere man met een groot hart, hij houdt van paarden en dat is toch een pré. Het is me toch opgevallen dat alle ridders liefde voor hun paard hebben dus kunnen het nooit erg slechte mannen zijn, misschien dat vrouwlief ‘s avonds minder blij is met zijn thuiskomst maar alle mensen hebben hun fouten en dat is in het heden ook zo. In de moderne tijd zijn we met de auto naar het station gereden en zijn met de trein naar Groningen gereden, aangezien we geen van beiden erg bereisd zijn hebben we een taxi genomen naar het Stadspark/Drafbaan en waren al snel aan het lopen om alles te bekijken, dat het zo bloody hot zou worden wisten we uiteraard niet maar de McDunn’s hebben wel voor hetere vuren gestaan dus gewoon doorgaan al is het zweten.

Hier en daar was een vuurtje aangestoken want ook in de middeleeuwen moest er gegeten worden.

In de middeleeuwen werden er veel roofvogels gebruikt voor de jacht en het was een mooi gezicht om die dieren van dichtbij te zien. De valkenier was nogal een zeikerd maar ook hij moest even doen wat de kippen niet doen, dat was dus een kans om heel dichtbij de vogels te komen, ze waren best wel kwaad op Mandy die met alle geweld zo’n pingvogel wilde hebben, dus dat werd heel kort houden zodat de vogels wel alert waren maar niet bij de pitbull konden komen.

Mijnheer de Uil was nijdig en zijn veertjes stonden dan ook rechtop.

Nadat ik de uil had horen zeggen “rothondje” ben ik maar even naar de gier en de valk gegaan en daarna zijn we verder getrokken de middeleeuwen in. Na een broodnodige verfrissing (voor eten was het te warm) hebben we gelachen om de capriolen van de hofnar, gekeken naar de kinderen die tot ridder werden geslagen en daar bijzonder trots op waren en ik wilde ook wel zien hoe ridders eigenlijk sliepen, je kunt er maar beter op voorbereid zijn als edele dame zijnde, ik moet zeggen dat het er prima uitzag al was er in dit geval geen sprake van vrouwelijke inbreng.

Ook de tafels waren keurig gedekt en als we trek hadden gehad misschien hadden we dan wel een vorkje mee mogen prikken d.w.z. als er al vorken waren.

Deze dame had het te warm en is gaan zitten om een appeltje voor de dorst te eten en gelijk had ze.

Het was eigenlijk te warm voor iedereen en de ridders hebben dan ook niet in harnas gereden, de stumpers waren dan waarschijnlijk letterlijk en figuurlijk in het harnas gestorven. Zelfs Mandy werd het oplaatst te erg al werd ze regelmatig gekoeld met water en zei “moeder maak er maar een eind aan, dit is geen feest meer voor hondjes”.

Mandy had zelf gekozen voor een middeleeuwse methode dat dan wel weer! Om alle twijfel uit te sluiten dat Edward McDunn aanwezig was hieronder een foto, het is mij maar twee keer gelukt de brave borst zonder camera te betrappen en dat was dan ook puur toeval ;-)))

Eerlijkheidshalve wil ik nog wel even vertellen dat het een toer was om naar huis te gaan, waren we heel vlot met de taxi in de middeleeuwen aangekomen er vandaan gaan had heel wat meer voeten in de aarde. Het kaartje van de taxichauffeur bleek nep te zijn, dus maar een ander taxibedrijf gebeld. Na een uur wachten, inmiddels bijgestaan door een aantal zeer vriendelijke heren die het terrein bewaakten, hebben we het nog een keer geprobeerd en eindelijk na nog een half uur kwam er de felbegeerde auto met chauffeur die ons terug heeft gebracht naar het station. Dat de fam. McDunn heel erg warm en moe was na deze dag hoef ik niet meer te vertellen maar toch denk ik nu nog met weemoed terug aan de Graaf van Egmond, de beschuitjes heb ik zelf maar de koene ridder is niet mee naar Bûtenpost gegaan.

Vooraan de Graaf van Egmond op zijn edele rijdier.

Dat er in de middeleeuwen veel werd gedronken weet haast iedereen, dat ze dat deden uit hoorns is ook wel algemeen bekend maar ik vond het toch wel een mooi gezicht een schildknaap te zien genieten van een hoorn gerstenat.

Vaarwel middeleeuwen, misschien tot volgend jaar.

Advertentie