Tja, ze zijn er weer in abnormale hoeveelheden, de geijkte kerstkaarten, nu weet ik uit ervaring dat het meestal de vrouwen zijn die voor het schrijven van kerstkaarten de klos zijn, van de meeste mannen hoeft het niet zo nodig en als het van hen afhing kregen nog maar heel weinig mensen een kaart. Zelf heb ik jaren lang niet anders gedaan dan kerstkaarten uitzoeken, lijsten maken, kaarten van teksten in calligrafie voorzien, nieuwe adressen opzoeken enz. enz. en het is dan ook meestal met een zucht van verlichting als ze in de kerstpostbus zijn gevallen om zich een weg te banen naar de mensen voor wie ze zijn bestemd. Het is voor mij dan ook de gewoonste zaak van de wereld als ik vrouwen hoor zeggen "gelukkig dat zit er weer op", wat blijft er dan eigenlijk van de kerstgedachte over? Het is een klus maar het moet gebeuren. Dit jaar bezie ik dat toch anders, ik doe het niet meer! Het hele jaar hoor je van niemand wat en dan… jawel een kerstkaart, is dat nu omdat ze ineens aan je denken, welnee je staat nog in het archief zoals ik dat pleeg te noemen. Vorig jaar heb ik het nog wel gedaan, en kreeg legio kaarten toegestuurd waaraan ik duidelijk kon zien dat de een of andere secretaresse of kantoorbediende met deze klus was opgezadeld, zodat degene van wie de kaart was er geen werk aan had gedaan en die misschien niet eens heeft gekeken naar de ontvangen kaarten. De gelukswensen vallen tot dik na de kerst door de brievenbus en worden zorgvuldig opgehangen tot 2 januari en dan kunnen ze wel weg! Ook de boodschappen staan vaak al voorgedrukt en heel veel mensen zetten er alleen hun naam in en event. die van hun echtgenoot, maar aan het handschrift te zien is dat dan ook net als met strafregels vroeger op school op de meest snelle manier gedaan. Heeft het langer nog zin? Mensen die echt contact met elkaar hebben sturen ook zo wel eens een kaartje, een verjaardagskaart of een vakantiekaart en dan is het wat anders, maar het absolute moeten sturen van kerstkaarten omdat het nu eenmaal de gewoonte is daar heb ik eigenlijk best wel genoeg van. Het begint al in de winkels, waar je vrouwen hoort praten over de kaarten "oh deze zij wel mooi, maar wat kosten die?" antwoord van buurvrouw, dochter o.i.d. "nee joh die zijn bij het Kruidvat veel goedkoper", waarna de begeerde doos weer snel wordt neergezet. Ook zijn er mensen die in de zomer de kerstkaarten al kopen omdat het zo’n stuk scheelt – veel voor weinig – de mensen van wie ik een e-mailadres heb krijgen een mooie kaart en sommigen die het hele jaar er ook voor mij zijn geweest een echte, maar daar houdt het dit jaar mee op. We gaan over tot wat ik wel meen….

De puntjes zijn eindelijk op de i gezet, wat rijkelijk laat is want dat leer je als eerste op de lagere school dat er puntjes op een i horen te staan. Er is inmiddels al heel veel over gepraat, gemopperd, er zijn tips uitgewisseld en er zijn nog steeds mensen die niets kunnen met die puntjes. Door de vele werkzaamheden is menig spacer loeiend van ellende de deur uitgegaan omdat er eens weer niets anders kwam dan foutmeldingen, ik moet zeggen dat het allemaal best wel redelijk werkt maar dat deed het al, en om nu te lezen wat ik in een gastenboek heb gezet is een dubbele punt en totaal overbodig, ik weet zelf drommels goed wat ik heb geschreven. De kwaliteit van de foto’s waarvan ik in eerste instantie dacht dat die beter zouden zijn blijken nog even slecht en hebben lang de goede kwaliteit van Windows Live Writer niet, waarom ze daar niets aan hebben gedaan is mij een raadsel want dat is nu juist iets waar iedereen wat aan heeft. Wat ik ook mis is de vermelding dat er een nieuw bericht is, ik ben niet zo’n hotmailfan en als ik daar kijk ben ik altijd te laat om direct te kunnen reageren. Ook kunnen door anderen soms de privé berichten worden gelezen, ik kreeg een berichtje dat een bericht aan mij van een space vriendin door degene die mij het berichtje stuurde was gelezen, een kwalijke zaak en ik mail voortaan liever, vooral als het vertrouwelijk is. De potloden zullen dus nog wel geslepen moeten worden voordat alle puntjes op alle ietjes staan. Voor de rest gaat het wel aardig.

Oeps, ik begin toch ouder te worden, als eerste had ik iedereen van harte willen bedanken voor de beterschapswensen en de vragen hoe het me me ging. Dus alsnog HARTELIJK BEDANKT en ik begin op te knappen. Af en toe even een kleine terugval maar het eind van het jaar haal ik sowieso nog wel.   Ik ga nog niet veel de deur uit dus buiten loop ik geen gevaar. Maar zonder onzin ik vind het ontzettend lief van iedereen die een berichtje heeft gestuurd! Allemaal een mooie Amaryllis bloem van mij en ik bedank nog wel persoonlijk.

Dit vind ik zelf toch wel een heel mooi gezicht, en ik zie het vanuit huis mooier kan al niet.

Nu wil ik toch nog even aandacht schenken aan iemand die al heel snel vergeten zal worden, maar ik kreeg van TV Noord een berichtje of ik wilde stemde op de Groninger van het jaar, en dat is iemand die bij mij niet alleen de Groninger van het jaar maar ook de Nederlanders van het jaar mag worden. Vorige week stond er in het Dagblad van het Noorden dat er een anonieme gever/geefster was geweest die het was opgevallen dat alle mensen die aan het zwerven waren ook de dak en thuislozen zulke slechte schoenen aan hadden, dat heb ik zelf ook altijd gezien het waren meestal óf kapotte schoenen of oude gympies. Deze persoon is naar een schoenenwinkel in Groningen gegaan en heeft € 4.000,– geschonken zodat alle mensen die het nodig hadden zich daar konden vervoegen om een paar schoenen uit te zoeken voor een prijs van € 60,– een onpartijdig iemand heeft dat geregeld en ik vind zoiets geweldig! Hulde voor de man of vrouw die dit heeft gedaan. Heerlijk dat er nog zulke mensen zijn!

Hier wachten de spreeuwen als er een kat in de tuin zit.

Advertentie