Vorge week vrijdagavond om 8 uur belde zoonlief om te zeggen dat ik de volgende dag meeging naar Burger’s Zoo in Arnhem, zoon zelf moest invallen en had daar een veiling. Soms hebben mannen toch het idee dat vrouwen maar even net als zij zich aankleden en kunnen vertrekken, heren dat is toch echt niet zo, vrouwen willen toch netjes gekleed, moeten hun tas inpakken want je weet maar nooit, mobieltje opladen voor het geval dat, haar wassen omdat het toch beter staat en niet te vergeten de accu van de camera opladen. Want tja in Burger’s Zoo moeten er natuurlijk tal van foto’s gemaakt worden, zoon kennende zat ik dan ook zaterdag kant en klaar toen hij voor kwam rijden en we zijn meteen vertrokken richting Arnhem, onderweg belde zoon toch maar even voor alle zekerheid naar Burger’s Zoo om te vragen dat ze er van op de hoogte waren dat hij inviel en wat bleek, de veiling was pas op 8 en 9 november, ik voelde dan ook de foto sessie van alle mooie dieren in mijn schoenen zakken, maar niet getreurd zoon weet er altijd wel wat van te maken, allereerst nu toch……

We waren een paar kilometer voor Leeuwarden toen zoon bedacht dat hij wel even een paar mensen kon opzoeken en aangezien ik nog nooit in Aqua Zoo Friesland was geweest leek het hem leuk dat ik daar dan maar even foto’s ging nemen, we hebben koffie gedronken en zijn ieder een kant op gegaan. Ik moet zeggen dat Aqua Zoo Friesland mij erg tegenviel, maar dat is persoonlijk het is net allemaal té netjes en té georganiseerd aangelegd laten we zeggen een beetje klinisch en ik hou toch echt meer van wat wilde natuur, maar afijn in Amsterdam zeiden ze altijd er zijn twee soorten vogels, sijsies en drijfsijsies en die waren er genoeg, maar wat je dan leuk vind als diersoorten die zaten allemaal achter dik glas dus niet bepaald makkelijk om er een foto van te maken. Het eerste wat mijn ogen zagen was bovenstaande ooievaar tegen een stralend blauwe lucht, het begin was er. Het dier wist ook niet dat er een foto van hem/haar gemaakt werd dus trok de lange hals in wat later wel weer goedgemaakt werd door soortgenoten. Al lopend over keurige paden ben ik zoveel mogelijk over hekjes geklommen en mezelf door enig struikgewas geworsteld om toch wat leuke vogelfoto’s te maken, mijn rug zei wel nee maar de nodige adrenaline zorgt er in zo’n geval wel voor dat ik toch baas wil blijven over dat eind wervels en hoe het daarna zou voelen ach alles went. Allereerst maar even gekeken bij de Zuid-Amerikaanse zeeberen die ik dan wel weer leuk vond en die tenminste nog net niet achter een glazen wand waren ondergebracht.

  Er kwam zowaar nog net een gewone zeehond aanzwemmen wat de middelste zeebeer waarschijnlijk niet leuk vond want die zette het op een brullen en ik moet zeggen ik heb wel eens aangenamer geluiden gehoord. Oordopjes had ik niet bij me, dus na nog een poosje gekeken te hebben waarbij het bleek dat dit soort dieren graag lui in de zon liggen ben ik verder gegaan op wat daar de Nature Trail heet, hieronder een paar soorten vogels die ik zo tegenkwam.

Wat een prachtige kleuren hebben die mandarijneenden toch en dit is dus een echte drijfsijs evenals de vele andere waterbewoners waren ze allemaal heel rustig maar bleven voor mij toch wat teveel in het midden van de vijvers behalve een nieuwsgierige Ekstergans die me van dichtbij wilde zien, niet dat er voor dat dier veel te zien was maar die kwam tenminste eindelijk eens wat dichterbij. De rest van de foto’s doe ik wel in een album want dat ik nu zoveel op heb met al die geringde pingvogels, nou nee dus! Verdwalen zit er echt niet in dus toen zoon Geert weer terug was gekomen en toch even een snelle wandeling door Aqua Zoo had gemaakt zijn we maar verderop gegaan. We zijn door allerlei leuke dorpjes gereden en kwamen tenslotte bij Stania State waar we onze dorst hebben gelest met een kop koffie plus een amaretto en ieder een wagenwiel van een pannekoek hebben verorberd, aldus gesterkt zijn we teruggekeerd naar Buitenpost. Het was intussen aardig fris geworden en hier was het lekker warm, het was toch weer een leuke middag waarin moeder en zoon helemaal weer bijgepraat zijn en toch weer leuke dingen hebben gezien. Stania State ooit ook nog bewoond door de van Hanrinxma thoe Slooten’s is nu een restaurant en het is weer een prachtige State uit het oude Friesland, waar toch wel heel veel mooie Staten en Stinzen zijn.

Tot slot wil ik toch nog even wat rechtzetten wat betreft mijn vorige logje over geesten, daar had ik het onder de afbeeldingen over geesten op de spaces en heb daar wat privé berichtjes over gehad, maar het onderste gedeelte ging dus niet over geesten, maar over menselijke plaaggeesten die het nodig vinden om andermans computers te hacken en foto’s of berichten weg te halen. Dus niemand hoeft meer ongerust te zijn er zijn geen échte geesten bij betrokken het verhaaltje was een waarschuwing in de verpakking van een geesten verhaaltje en er zullen heus geen in het wit geklede gestalten uit het toetsenbord komen. Oudejaarsavond vieren doe ik dit jaar niet en daarom heb ik nu maar een Samhain/Halloween tafeltje ingericht, de kaarsjes staan ervoor mooi te branden en ik gedenk nu iedereen die overleden zijn, ziek zijn, pijn hebben of erg eenzaam zijn. De kaarsjes branden voor iedereen die ik ken en heb gekend en dat heeft niets te maken met spoken of hoe het Halloween feest heden gevierd wordt met enge toestanden en raar grijnzende pompoenen, herdenken en afscheid nemen van het seizoen waar we allemaal zo van hebben genoten. Allemaal een HAPPY SAMHAIN en dat we weer een vruchtbare lente, zomer en herfst mogen krijgen na de winter die er nu toch echt zit aan te komen.

Mochten er hier vrienden en vriendinnen zijn die ook de heksenspace bezoeken en denken dat ik nu in Schotland ben, dat is natuurlijk ook zo maar ik heb me even naar een internetcafé laten brengen voordat de echte feestelijkheden losbarsten om toch ook hier mijn verhaaltje te vertellen, de kaarsjes blijven gewoon branden en als ik terugkom zie ik wel of ze gewoon op zijn of dat het huis er niet meer staat, ik neem aan dat de buren dan de brandweer wel hebben gebeld en ik verhuis dan wel tijdelijk naar Anastacia waar ik vast welkom ben totdat ik weer een huurhut heb.